28 :: First Post

De spotlights mogen nu gericht zijn op Twitter, de weblog viert dit jaar zijn tiende verjaardag in Nederland. Dit waren de pioniers.

Caroline van Oosten de Boer
Prolific.org
1999 - heden
300 bezoekers/dag
favoriet: Vandenb.com

Vanuit Engeland kreeg ze in 1995 een voorbeeld van een homepage opgestuurd. Op een floppy! Een week later had Caroline van Oosten de Boer er zelf een in elkaar geknutseld. Nee, er waren geen televisiecamera's bij, maar dat was wel een historisch moment.

‘Je kon toen al wel inbellen op internet in Nederland, maar er was nauwelijks iets te vinden van Nederlandse makelij. Dus zat ik voornamelijk op sites en nieuwsgroepen uit Engeland en Amerika. Daar verzamelde ik nieuwtjes die ik vervolgens op mijn site plaatste. We noemden het toen nog geen weblogs maar homepages.
Ik linkte veel naar muziek, cultuur en techniek. Omdat er toen nog geen flat fee bestond had ik telefoonrekeningen van zo'n 1100 gulden per maand. In 1999 deed ik mee in het testpanel van Blogger.com, de Amerikaanse voorloper van onze Web-log.nl. Toen Blogger live ging was Tonie van Ringelestijn de eerste die een weblog startte. Ik was de tweede.
Op mijn blog Prolific schreef ik in het Engels, maar ik heb ook in het Nederlands geblogd en kwam in contact met andere Nederlandse bloggers van het eerste uur. De sfeer viel me flink tegen: was in de VS iedereen elkaars 'friend', hier was veel animositeit. Ik werd door Alt1069 zelfs afgezeken. Op de radio. Mijn U2 weblog zou niks voorstellen. Natuurlijk had ik me daar niets van aan moeten trekken, maar ik ben toen verder gegaan in het Engels.
Ik vind bloggen zo leuk omdat je iets vastlegt en ontsluit voor anderen. Dat geldt voor elk medium natuurlijk, maar als blogger hoef je geen verantwoording af te leggen bij een hoofdredacteur. Als ik in 1999 mijn persoonlijke verslag van een concert online zette, kon iedereen daarvan meegenieten.
Het was geweldig om er van begin af aan bij te zijn. Ik heb veel van de techniek geleerd en die ervaring heeft me geholpen bij mijn carrière bij de omroep, Ilse Media en als beheerder van de officiële site van Gavin Friday.
Twitter vond ik direct ook heel leuk. Daarvan durf ik wel te claimen dat ik de eerste in Nederland was. Twitter is de kortste shortcut naar de rest van de wereld. De enige zorg is de voor jou ideale Twitteraars te vinden, daarna klik je direct door naar al het leuks. Anders dan bij weblogs hoef je niet meer het ellenlange commentaar te lezen.'

Jeroen Bosch (42)
Alt0169.com
1999 - 2002
2200 bezoekers/dag
Favoriet: EndlessLowlands, NextNature

En nog een smaakmaker die claimt dat hij de eerste weblogger van Nederland is. Jeroen Bosch kondigde zijn site zelfs aan met: ‘s Neerlands eerste weblog, soort van.

‘Ik ben begonnen met Voorheen het dagelijks nieuws. Dat was een weblog terwijl het woord nog moest worden uitgevonden. Het fenomeen weblog is niks bijzonders: het is de logische consequentie van dat we dankzij internet alles, waar ook ter wereld kunnen publiceren. Omdat c.com niet beschikbaar was, viel in augustus 1999 de keuze op het domein Alt0169. Dit is de toetsencombinatie die het copyrightteken maakt. Met Joep Vermaat en Robert van Eijden zijn we de weblog gestart naar het model van Jorn Bargers Robotwisdom. Een doelgroep hadden we niet voor ogen; we waren geen marketeers, we wilden gewoon iets leuks maken. Voor mij was het slechts mijn onuitputtelijke behoefte mij te profileren dat ik hier aan begon. Als content verzamelden we mooie dingen van internet. We hebben de hele internethype van begin tot einde kritisch gevolgd. En doorgeprikt. Vaak was het voldoende om de uitspraken van de mensen achter de new businesses te citeren. Denk aan Newconomy van Maurice de Hond of Nina Brink van WorldOnline. Voor hen hadden we de subsites fewconomy en worldoffline. Nee, we maakten hen niet belachelijk, dat deden ze helemaal zelf.
Binnen de kortste keren was ik er een halve tot hele dag mee bezig. Niet handig, want toen was er niks mee te verdienen. Veel tijd ging zitten in de techniek: Joep Vermaat had thuis een CMS geborduurd. Met een 14k4 modem voelde je ook letterlijk dat je 'op het internet ging'. Met ADSL dat tegenwoordig altijd door je woonkamer zweeft is dat wel even anders. Net als het starten van je eigen weblog: dankzij Web-log.nl bijvoorbeeld is dat een fluitje van een cent geworden.
Op zich vind ik dat prima. Dan kan iedereen zich volledig op de inhoud toeleggen, maar dat ik nu veel moois en origineels tegenkom kan ik niet zeggen. Uiteindelijk ben ik met Alt0169 gestopt, omdat er domweg te veel energie in ging zitten. Ik heb het brede publiek ingeruild voor specifieke liefhebbers. Nu doe ik Trendbeheer.com dat zich toelegt op kunst en beeldcultuur. Dat is veel kleiner, maar slaat goed aan. Inmiddels organiseren we van hieruit ook tentoonstellingen waar de lezers elkaar tegenkomen. We zijn dus weer terug in de echte wereld, terwijl de oorsprong virtueel was. Dat vind ik wel erg mooi.'

Remco Sikkema (37)
Sikkema.net
1999-2004
500-1000 bezoekers/dag
Favoriet: Geenstijl, Sargasso

In de VS waren net de eerste webloggers gestart, in Nederland was het fenomeen nog volkomen onbekend. Begin juli 1999 schreef Remco Sikkema op zijn website: 'Dit is een weblog.' Hiermee was hij naar eigen zeggen de eerste Nederlandstalige weblogger.

'Mijn eerste teksten heb ik niet meer. Dat kwam omdat ik alles zelf moest html'en en steeds de nieuwe tekst over de oude heen schreef. Om bezoekers te krijgen mailde ik wat e-zines die naar mijn site linkten, zo simpel ging dat. Ik schreef over dingen die ik tegenkwam op internet. Over gadgets, nieuws, ontwikkelingen. Ik verzamelde links en plaatste daar een kort commentaar bij. Niet meer, niet minder. Toen ik als eerste verslag deed over de vuurwerkramp in Enschede schoot de statistiekenteller omhoog.
Al snel werd het een obsessie om als eerste een nieuwtje te hebben. Ik stopte er al gauw een uurtje of vier, vijf in. Per dag. Hier stonden geen inkomsten tegenover en het bleek ook niet de manier om leuke meisjes tegen te komen. Omdat echt goed en puntig schrijven mij niet lukte, werd mijn weblog al gauw overschaduwd door webloggers als Alt1069 en Escape. Of Tonie.net die veel journalistieker was. Daar baalde ik wel even van: ik was tenslotte de eerste, maar kreeg niet de erkenning. Niets menselijks is mij vreemd.
In juni 2002 begon ik met een aantal andere webloggers met Aboutblank.nl, een platform speciaal voor bloggers. Op den duur kwamen er zo veel weblogs bij, dat ik het steeds moeilijker vond me te onderscheiden. Naast ontelbaar veel linkloggers zoals ik, kreeg je toen ook de lifeloggers die voornamelijk over hun eigen leven schreven. En toen voor mij het dagelijkse sociale leven steeds belangrijker werd dan het online leven ben ik ermee gestopt.
Ik vind het nog altijd een geweldig fenomeen: dat je als amateur-schrijver met een piepkleine website wereldberoemd kunt worden en om de gevestigde media heengaat. Het is fijn dat tegenwoordig iedereen in een handomdraai z'n eigen gratis weblog kan beginnen, maar ze lijken wel allemaal op elkaar. Nee, de weblog is bepaald niet over z'n hoogtepunt heen. Kijk maar naar de webloggers in oorlogsgebieden die door CNN geciteerd worden.'

Hubert Roth (36)
Retecool.com
2000 - heden
22.500 bezoekers/dag
Favoriet: Geenstijl, Sargasso, Marketingfacts

Hij was bevriend met weblogger Jeroen Bosch. Tijdens een chatsessie via ICQ verzon hij de naam Retecool. Op 23 mei 2000 ging Hubert in zijn eentje van start. Inmiddels is Retecool een van de populairste weblogs van Nederland met ruim tien redactieleden.

‘In eerste instantie ging ik op zoek naar hele goeie of hele slechte sites en schreef daar een soort recensie over. Liefst lekker ongenuanceerd mekkeren op het gerommel van anderen. Dat was ook niet zo moeilijk, het stikte van de slechte sites. Ik ben nooit zo uitgeweest op scoops en dat zijn we nog steeds niet. Wij schrijven over wat ons bezighoudt: politiek, muziek, design, geloof. Ik stop er zo'n twee uur per dag in, en van het weinige geld dat het oplevert gaan we af en toe uit eten, doen we een weekendje Ardennen of kopen we bijvoorbeeld een digitale camera.
Dat webloggen sprak me meteen enorm aan. Ik ben geen groot schrijver, maar met die kleine stukjes kan ik toch mijn stem laten horen. Tegelijkertijd heb ik geen behoefte er status aan te ontlenen; heel veel mensen uit mijn omgeving weten het niet eens. Dat Onze Taal schreef dat Retecool de Nederlandse taal verloedert, daar zijn we hen tot op de dag van vandaag dankbaar voor. Net als de mensen en bedrijven die met juridische stappen dreigen. Die laatste categorie snapt gewoon niet dat je stil moet blijven zitten als je geschoren wordt. Wij schrijven slechts over informatie die de mensen zelf online hebben gezet.
Toen wij de eerste shocklog van Nederland werden genoemd, heb ik me wel even achter de oren gekrabd. En zeker die keer dat een man met een honkbalknuppel zich meldde bij het bedrijf waar onze server stond.
Dat we in tien jaar tijd een enorme ontwikkeling hebben doorgemaakt zou ik niet willen zeggen: de homepage werd vervangen door de weblog en nu is het Hyves, MySpace of LinkedIn. En ook de motivatie is niet veranderd: stiekem zijn we allemaal exhibitionistisch. Wat me wel opvalt is dat er recentelijk geen nieuwe goede weblogs zijn bijgekomen. De belofte dat iedereen zijn eigen uitgever kon worden is zeker niet waargemaakt. Maar dat hoeft ook niet: het webloglandschap is wat mij betreft klaar. Wel vind ik het bijzonder dat het zich zo snel heeft uitgekristalliseerd.'

Tonie van Ringelestijn (29)
september 1999 - heden
Tonie.net
4000 bezoekers/dag
Favoriet: BoingBoing

In het eerste jaar van zijn opleiding journalistiek gaf hij vorm aan een gloednieuw medium. Nee, Tonie van Ringelestijn erkent niet de eerste weblogger van Nederland te zijn. Maar nummer drie of vier was hij zeker. Hij blogt tegenwoordig voor Bright.

‘Ik was 19 en vond een bijbaantje als webredacteur bij Planet Internet. Nou ja, bijbaantje. Er zat al gauw meer dan 20 uur per week in, omdat ik aangeboden had hun site ook in het weekend te updaten. Toen Blogger.com startte was ik de 25ste die er een blog begon. Een weblog dat meer een persoonlijk archief was met leuke links. Met nieuws, sport en muziek als onderwerpen.
Binnen de kortste keren gingen anderen reageren op mijn blog, waardoor ik gestimuleerd werd meer te posten. Dat liep snel uit de hand. Het werd een verslaving. 's Ochtends kroop ik zo vanuit mijn bed achter de computer om een nieuwtje te kunnen scoren. Ik had regelmatig een scoop en werd geciteerd, maar verder leverde het niets op. Er was toen nog geen Google Ads. Dat kwam pas toen ik stopte; nu had ik er zeker van kunnen leven. Ik probeerde te minderen, maar je kunt niet een beetje bloggen. Alleen compleet stoppen was het alternatief.
Voorjaar 2007 ontdekte ik Twitter, dat is nog erger. Sinds Twitter is de informatiechaos compleet. Het nieuws komt van alle kanten op je af, zo snel, dat is fysiek niet bij te houden. Met Twitter zitten we op de biologische limiet van informatieverwerking. Journalisten zijn hier de eerste slachtoffers van. Ook omdat de berichten vaak niet geverifieerd zijn en slechts verantwoord worden met de toevoeging 'op Twitter wordt gezegd'. Helaas doe ik daar zelf ook aan mee, anders ben je bij voorbaat te laat met nieuws. Vorig jaar ben ik gestopt. Ik heb geen letter meer getwitterd, terwijl ik er sindsdien wel 900 followers heb bijgekregen. Dat slaat toch nergens op?
Twitter is het einde van de weblog en zet de journalistiek nog verder onder druk. Zelf heb ik meer dan voldoende opdrachtgevers, maar het ziet er slecht uit voor mensen die de kost willen verdienen met verhaaltjes schrijven. Wie weet start ik nog een keer een eigen weblog om er geld mee te verdienen. Ik heb alleen één probleem: ik heb een life ban bij Google Ads nadat ik een stuk schreef over clickfraude. Als onderbouwing van mijn verhaal heb ik 50 euro verdiend door zelf de boel te flessen. Met zuiver journalistieke motieven.'

Tekst: Robert van Weperen Beeld: Frank Ruiter