Bijentrackers helpen mysterie bijensterfte te ontrafelen

Wetenschappers plakken sensoren op de rug van bijen in de hoop het mysterie van de bijensterfte te ontrafelen.

Nagenoeg over de hele wereld is de enorme bijensterfte van de laatste jaren een grote zorg. Honingbijen en hommels zijn onmisbaar voor de bestuiving van groente- en fruitgewassen. Wetenschappers weten nog steeds niet wat precies de oorzaak kan zijn van de massale bijensterfte. In sommige delen van de wereld is een bijenkolonie de ene dag nog gezond en de volgende dag helemaal uitgestorven. Wetenschappers vermoeden dat meerdere factoren, zoals pesticide, ziektes en het verlies van habitat, een rol spelen.

Een oorzaak is de Varroa-destructor-mijt, die wereldwijd menig bijenkolonie heeft gedood. Australië is één van de weinige landen die tot dusver is ontsnapt aan een mijtplaag. Dat maakt het enorme eiland uiterst geschikt voor onderzoek naar de mogelijke doodsoorzaken van bijen.

Tracker van 5 gram

Een internationale groep van wetenschappers, imkers, boeren en technologische bedrijven gebruikt zeer geavanceerde electronica om te uit te zoeken wat nou precies de oorzaak is van die sterfte. Zo'n 10.000 honingbijen hebben een tracker met ingebouwde sensoren en batterijen op zich gelijmd gekregen. De tracker weegt 5,4 gram en is ongeveer een derde van het gewicht dat een bij kan dragen. De bijen zullen door de tracker iets minder stuifmeel kunnen vervoeren.

De batterij wordt opgeladen door trillingen en de tracker meet hoe lang een bij weg is van zijn bijenkorf en hoe ver hij gevlogen heeft. Een reeks sensoren meet de blootstelling aan pesticiden, luchtvervuiling, en waterverontreiniging. Ook leggen ze het dieet van de bij vast en de weersomstandigheden.

De trackers versturen hun data draadloos naar ontvangers ter grootte van een halve creditkaart die strategisch rondom de bijenkorven zijn geplaatst. Volgend jaar worden de resultaten van het onderzoek met wetenschappers overal ter wereld gedeeld.