China's internetcensuur is mensenwerk

Een Amerikaanse wetenschapper heeft via onderzoek vastgesteld dat er veel mensenwerk aan de internetcensuur in China te pas komt.

David Bamman, een computer- en taalwetenschapper van de Carnegie Mellon University in Pittsburgh, kwam op het idee voor zijn onderzoek toen de valse geruchten over de dood van oud-president Jiang Zemin snel verdwenen van China's Twitter-equivelant Sina Weibo.

Bamman maakte voor zijn onderzoek zelf ook gebruik van Sina Weibo. Het Twitter-achtige platform is verrassend genoeg erg open voor ontwikkelaars en zo konden hij en zijn team in een periode vanaf eind juni tot eind augustus bijna 57 miljoen berichten binnnenhalen én daarvan vaststellen wanneer ze eventueel werden verwijderd.

De 'usual suspects' werden steevast aangepakt, zoals kritiek op overheidsfunctionarissen en kritiek op de staatspropaganda. China's internetcensuur heeft niet alleen negatieve effecten. Zo werd het valse gerucht dat zout met iodine zou helpen tegen de uit Fukushima afkomstige straling ook stevig de kop ingedrukt.

Volgens Bamman is er sprake van een 'genuanceerde aanpak' met een 'menselijke invloed'. Berichten over de spirituele beweging Falun Gong en de dissident Ai Weiwei werden namelijk niet consequent verwijderd. De Amerikaan meent daarom dat er geen sprake is van een automatisch verwijderproces. Ook trekt hij de conclusie dat de 'censuurmachine van Peking' zich snel kan richten op specifieke situaties en zich daarbij extra kan focussen op bepaalde (onrustige) regio's.

De switch tussen een actieve en inactieve censurering is volgens Bamman snel gemaakt, waardoor probleemgebieden snel zijn aan te pakken. Zo werd in Tibet circa 53 procent van de content van Sina Weibo verwijderd, terwijl dat in Shanghai 'slechts' bij 11 procent van de berichten gebeurde. De wetenschapper vindt dat zijn onderzoek aantoont hoe serieus het regime met internetcensuur bezig is, en dat daar vanuit de overheid een omvangrijk team achter moet zitten.