Dutch Design Week: spionerende robotjes

Deze mini-robotjes gebruiken afvalenergie van een ander. Dat kan warmte, licht of geluid zijn.

Deze robotjes zien eruit alsof je ze zelf in elkaar kan zetten. Ze zijn opgebouwd uit tandwieltjes, wat elektradraad en een ledje, stalen staafjes en een beetje soldeer. Met nog geen tien centimeter hoog zijn deze robotjes lief en vriendelijk te vinden, maar ze zijn niet gemaakt om op je gevoelens in te spelen: deze botjes zijn spionnen.

Energy Parasites, zo noemt maakster Eugenie de Lariviere de robotjes. Je plugt ze in op hele kleine bronnen van restenergie, zoals de warme luchtuitlaat van het Chinees restaurant of licht dat langs gordijnen binnen valt. Als je alle robotjes samen in kaart brengt, signaleren ze waar in de stad energie verloren gaat. Tegelijkertijd oogsten de beestjes beetje bij beetje afvalenergie uit geluid, licht, lucht of radiogolven. Stadbewoners worden zo aangezet vergeten energiebronnen te hacken en occupy-en.

Onderliggende vraag is aan wie die restenergie eigenlijk toebehoort. Als de appels van een boom die boven het openbaar trottoir hangen publiek eigendom zijn, geldt dat dan ook voor energiebronnen? Een relevante vraag, aangezien er meer mensen ontwerpen maken die restenergie uit de stad halen.