Duurtest Honda CR-V: karma en comfort
Week 2 met kandidaat 6 voor 'Brightste familieauto'. Hoe scoort de Honda CR-V op sex-appeal, karma, comfort en bochtenwerk?
Na de tweede date met de CR-V 'not so black edition'* kijken we naar de belangrijkste eigenschappen. Hoe ziet het met sex-appeal, karma, comfort en bochtenwerk?
Met de CR-V koop je een auto van een sympathiek merk. Geen grootspraak, geen kale basisauto's waar je voor de stoelbekleding nog extra moet betalen. Dat levert vast het nodige karma op.
Energielabel G
Allemaal mooi en aardig natuurlijk, maar in deze tijd van milieubewustzijn, komen we niet meer weg met de 2.2 liter diesel en automaat in onze specifieke auto. Het officiële gemiddelde verbruik is 1 op 15,2. Dat resulteert in een dieprood energielabel G. Tot zover uw karma. Hadden we een tweewielaangedreven 1.6 gekozen, dan waren we er een flink stuk genadiger afgekomen met een verbruik van 1 op 22,2. Geen garantie voor een aangename reïncarnatie, maar niet slecht.
Overigens lijken deze cijfers bij mijn passagiers me geen minpunten op te leveren. Als chauffeur ontvang ik niets dan waarderende blikken. Onze CR-V heeft een heerlijk licht leren interieur en een glazen dak. Een paar goede stoelen én een comfortabel onderstel. Roem alom dus van hen die zich laten rijden. Levert dat ook karmapunten op?
De CR-V staat hoog op de pootjes en heeft banden met een flinke wanghoogte. Op het gas een bocht door betekent dus een intiem moment met degene die naast je zit. Plankgas gaan, daar is deze auto niet voor gemaakt. Maar dankzij de vierwielaandrijving, het goeie zicht en het comfort is het wel een auto die je over sneeuw, door plassen en modder fluitend durft te sturen. Wellicht is het niet de auto die je plankgas de bochten doorsmijt. Maar wel eentje die je op 75% gas over elke ondergrond rijdt.
DAB+-radio, een subwoofer in de achterbak, een achteruitrijcamera, hill-assist om zonder handrem de hellingproef te doen, automatisch dimmende binnenspiegel, navigatie, anti-whiplash stoelen, bi-xenon verlichting, 'dual zone climate control', bipsverwarming, regensensor, panoramadak, privacyglas, bluetooth en eindeloos veel 12V aansluitingen: de CR-V zit vol met elektronica die de reis comfortabeler en veiliger moet maken.
Het enige dat werkelijk afdoet aan die ervaring is het beroerde navigatiesysteem. Het werkt prima, maar het ziet er werkelijk uit alsof de Nintendo 64 gisteren is uitgekomen. Platte, pixelige 2D-kaarten. In een auto van 60.000 euro.
Een 'aftermarket' dubbeldin Pioneer- of Sony-set zou een goeie upgrade zijn voor deze auto.
Honda maakte een sexy autootje, de CR-Z. Maar die werd te weinig verkocht in Nederland. Nu moeten we het doen met auto's als de CR-V. Een categorie waarin sex-appeal sowieso geen belangrijke aankoopmotivatie lijkt. Een makkelijke instap is voor jou wellicht van belang, maar je 'trophy wife' zit liever in de sportstoel van een Maserati.
De CR-V Black Edition die wij (*kuch kuch*) testten op een set 19" zwarte velgen en met een subtiele treeplank doet echter goed zijn best. De honingraat grill is wat minder origami dan op de reguliere auto en door de zwarte kleur blijft alleen het silhouette over en dat is simpel en chunky.
Teruglezend scoort de CR-V dan niet fantastisch en toch is het één van die auto's waar je graag instapt. Wellicht dat deze criteria teveel op de buitenkant gericht zijn, terwijl de Honda scoort met innerlijke kwaliteiten. We hebben gelukkig nog twee weken de tijd om te daten met onze 'not-so black edition' voordat we tot een conclusie moeten komen.
*We wilden graag de 'CR-V black edition' reviewen. Die was niet beschikbaar. Dus nu houden we onszelf voor de gek met een rooie testauto die we met de ogen dicht rijden.
Zie, hij is niet zwart!