Duurzaam dansen

Dansen kost energie.

Niet alleen jou, maar ook het milieu. Florine doet het deze avond duurzaam.

De kick-off party van de Sustainable Dance Club werd vorig jaar al gehouden in Rotterdam. Een initiatief van Döll Atelier voor Bouwkunst en Enviu - innovators in sustainability. Maar nu wil de organisatie het concept ook in andere steden gaan toepassen. Als een soort reizende tentoonstelling van duurzame dansavonden in de hoop clubeigenaren én publiek te inspireren om hun steentje bij te dragen. Uitgaan dus, met een milieubewust tintje. Want duurzaamheid is helemaal niet stoffig, meent de organisatie.

Maar hoe gaat dat dan? En welke maatregelen worden er genomen? Afgelopen vrijdag was de eerste Amsterdamse Duurzame Dance Club in Club 11. Doel: een energiebesparing van dertig procent ten opzichte van een normale avond. Een fotoreportage over sustainability op de dansvloer in tien stappen en elf verdiepingen.

1. Geen drukwerk :: Flyeren kan makkelijk digitaal. Een e-mailtje om je aan de avond te herinneren. Doorsturen aan al je milieubewuste vrienden graag. Bedankt.

2. Op eigen kracht omghoog :: Eenmaal binnen blijken de liften naar de elfde verdieping buiten werking gesteld. Wat? Ja dus, want een beter milieu begint bij jezelf.

3. Zelf energie maken :: Gelukkig is er per verdieping het nodige entertainment. Of iedereen wil meefietsen om het aggregaat draaiende te houden. Anders houdt de muziek op met spelen. Zo leer je: voor niets gaat de zon op, energie besparen is keuzes maken en je inzetten voor het algemeen belang.

4. Milieuvriendelijk plastic :: Een verdieping hoger mag je alvast je eigen gepersonaliseerde plastic beker meenemen. Leuk. Van milieuvriendelijk plastic natuurlijk, dus geen overbodige verspilling van kapot te trappen bekertjes. Zou dit werkelijk goedkoper zijn dan glazen spoelen?

Gelukkig, ik kan meteen mijn beker gebruiken want op de volgende verdieping wordt water geschonken. Sympathiek. En nodig. Dat biertje komt straks wel.

5. Wensen delen :: Duurzaamheid is geen top-down mentaliteit. Meedenken is welkom. Dus kan iedereen een trapje hoger zijn wens invullen. Wat zou je graag willen veranderen? De ideëen worden door de clubbezoekers in een boom gehangen. Duurzaamheid is samenwerken.

6. Bomen planten :: Een avondje uitgaan is duur. Voor het milieu welteverstaan. De gebruikte energie kan worden omgerekent naar CO2-uitstoot. Dan kan je ook berekenen hoeveel bomen er nodig zijn om die uitstoot te compenseren. Bij Trees for Dance kan je die weer laten aanplanten. Er wordt overigens handig gebruikt gemaakt van de broodnodige pauzemomenten. Even verder lezen dan maar wat de gemeente Amsterdam de komende tijd aan klimaatinitiatieven heeft.

7. Achter de bar :: Het personeel achter de bar moet het doen met het licht van de videoprojecties. Geen barverlichting vanavond. De biologische wijn wordt getapt uit houten vaten en geschonken uit grote flessen (afvalbesparing). Geen rietjes gebruiken of plastic roerstokjes en minder ijsklontjes. Het eten is biologisch, net als het ecobier en de bionade.

8. Naar de wc :: Er komt een moment dat je ook van ecobier of bionade naar de wc moet. Maar toiletbezoek is een luxe en kost energie. Daarom aan jou de keus: 50 cent betalen voor het doortrekken, of spoelen met een waterbesparend emmertje.

9. Aankleding van de zaal :: Uit de bouwput naast het PostCS-gebouw werd voldoende afvalmateriaal gevonden om de dj-booth mee aan te kunnen kleden. De dj zelf was voor deze keer met de trein uit Hamburg gekomen. De VJ-show was samengesteld uit beelden die met duurzaamheid te maken hebben. Die kon je als bezoeker voorafgaand aan de avond uploaden naar een site. Duurzaamheid is creativiteit.

10. Weer naar huis :: Nog voor het feest goed en wel is losgebarsten verlaat ik de Club. Het is inmiddels twaalf uur en er dansen welgeteld drie mensen. Dat schiet niet op. Aan de goede inzet van de organisatie zal het vast niet liggen. Of schrikt de term duurzaamheid mensen tóch af? Wil je daar wel over nadenken op je vrije avond? Zijn mensen eigenlijk wel bereid om oude gewoontes los te laten? En waar moet je dan op focussen? Waar haal je de winst? Is een rietje of ijsklontje weigeren niet een nano-speld in een hooiberg ter grootte van het universum? Eén keer minder in het vliegtuig en je kan je leven lang gekoelde frisdrank bestellen. Of waterbesparen op het toilet terwijl je moet investeren in extra personeel en plastic emmertjes. Ok, één ding is bereikt: ik denk er nu in ieder geval over na. Maar de rekensom is lastig. En échte innovatieve ideëen of toepassingen, zoals die eerder in Rotterdam werden getoond, waren er niet. Zoals het zweet opvangen om het toilet mee door te spoelen, of de speciaal ontwikkelde dansvloer die beweging omzet in energie. Jammer, want juist dát soort doelgroepgerichte oplossingen had ik graag gezien.

Eenmaal buiten moet ik noodgedwongen met de taxi naar huis omdat mijn fietssleutel kwijt is. Lopen is geen optie en de fietstaxi's die de organisatie heeft geregeld voor vervoer van en naar het station zijn in geen velden of wegen te bekennen. Daar gaat mijn besparing van de avond. Ik reken uit dat ik de eerstvolgende honderd keer dat ik naar Club 11 ga, de lift moet laten staan. Alles voor niets. Plus een schuldgevoel. Mooi is dat.

Zelf proberen? De duurzame dansvloer is te zien op BrightLive '07 van 30 november tot 1 december.