Eerste indruk: de iPods van 2012

iPod touch komt voor het eerst in kleuren en heeft het scherm van de iPhone 5 en de iPod nano is de ideale fitness iPod geworden.

Het is ondertussen vaste prik: ieder najaar komen er nieuwe iPods uit. En ieder jaar was de iPod touch in alles net iets minder goed dan de iPhone. Minder snelle processor, mindere camera’s maar het meest opvallend: het scherm was altijd van iets mindere kwaliteit. Was, want de iPod touch van dit jaar heeft precies hetzelfde scherm als de iPhone 5. Ook 4 inch 16:9, ook 640x1136 pixels maar vooral net zo helder en kleurrijk.

iPod touch
Op beeld is alles dus hetzelfde als bij de iPhone 5, het jasje van de iPod touch wijkt meer af dan ooit. Kiezen voor een iPhone is als altijd kiezen tussen zakelijk zwart of wit. Kiezen voor een iPod touch is nu kiezen tussen zwart, wit, blauw, geel of roze. Met 6,1 millimeter dikte is de touch nog steeds iets dunner dan de iPhone 5. Toch is dat niet wat direct opvalt wanneer je de nieuwe touch voor het eerst oppakt. Dat is namelijk het gewicht.

Door de aluminium behuizing voelt de iPod touch niet meer aan als een apparaat, zo licht. Tegelijkertijd zorgt net dat specifieke gevoel van aluminium ervoor dat de iPod nooit goedkoop of nepperig aanvoelt. Eerder precies goed. Flinterdun en vederlicht maar stevig, met een bouwkwaliteit waar alleen de iPhone 5 bovenuit komt.

Qua onderdelen is deze iPod touch soort Franken-iPhone. Het scherm is dus hetzelfde als de iPhone 5, de A5-processor zit ook in de iPhone 4S van vorig jaar en de camera is het 5-megapixel exemplaar uit de iPhone 4. Dat voelt echter nergens gedateerd aan. Als je er niet met een iPhone 5 naast gaat zitten zou ik zweren dat de iPod touch de vlotste iOS-ervaring tot nu toe geeft.

En hoewel wat ouder, is de camera ook een flinke verbetering ten opzichte van het model van vorig jaar. Dat was de eerste iPod touch met camera, voor meer dan een FaceTime belletje hoefde je die echter niet te gebruiken. We bleven onder de 1 megapixel steken met ook nog eens matige kwaliteit. Hoe anders is de combinatie 1,2 megapixel voorop en 5 megapixel mét flits achterop. De foto’s zijn mooi, scherp en goed belicht. De touch heeft gezichtsdetectie aan boord, de nieuwe panorama-optie is beschikbaar en video schiet je in full-hd.

De iPod touch begint hiermee serieuze trekjes van een point-and-shoot camera te krijgen. Te meer door de 'Loop' die je in het doosje vindt: een simpel maar slim polsbandje. Achterop de iPod touch zit linksonder in het hoekje een rond knopje. Een druk en het knopje komt een klein beetje uit de behuizing naar buiten steken. Precies ver genoeg om het polsbandje er makkelijk omheen te kunnen doen. Eenmaal bevestigd kun je de touch rondslingeren alsof het een sport is. Het bandje zelf is zacht en volgens mij van hetzelfde materiaal als de iPad Smart Covers: zacht viltachtig van binnen, stroef en rubberachtig van buiten.

De nieuwe iPod touch is net als de iPhone 5 een voorbeeld van hoe Apple te werk gaat: passen en meten, schaven en vijlen en dat eindeloos herhalen. Een apparaat dat je oppakt omdat het zo’n mooi dingetje is en blijft gebruiken omdat alles zo goed werkt. Films zien er door het 16:9 scherm beeldvullend werkelijk fenomenaal uit, net als games. Dat maakt de nieuwe touch niet alleen de beste iPod die Apple ooit gemaakt heeft, maar ook de beste GameBoy die Nintendo nooit maakte. Met meer dan 175.000 games, vaak gratis of goedkoper dan een euro, is de iPod touch het droomapparaat van mijn twaalfjarige zelf. Op de prijs na misschien, die is met 325 euro voor een 32 gb model aan de hoge kant.

iPod nano
Ik noem de iPod touch dan wel Franken-iPhone, Apple kan er met het uiterlijk van de nano ook wat van. Na een serie langwerpige nano’s met clickwheel (met een dikkerdje tussendoor), kwam Apple vorig jaar met de vierkante nano met touchscreen. Mensen droegen hem als horloge nadat Kickstarter-projecten ontzettend succesvol waren. Het enige dat miste was bluetooth. Dat heeft de nieuwste nano, maar om je pols dragen gaat niet meer zo makkelijk.

Eigenlijk maakt dat helemaal niet zo veel uit. Ik kan tijd verspillen met hypotheses over wat de nano had kunnen zijn, of vertellen wat het geworden is: de beste iPod ooit. Als pure muziekspeler is de nano een klein wondertje. Het langwerpige model is net als de touch in strak en licht aluminium gekleed. Maar veel kleiner. Echt bizar klein eigenlijk. 7,5 centimeter hoog, 4 centimeter breed en met 5,4 millimeter dikte de dunste iPod die Apple ooit gemaakt heeft.

Ter vergelijking: ik heb altijd zeven pasjes in mijn broekzak zitten, die zijn bij elkaar groter en zwaarder dan de nieuwe nano, die 31 gram weegt. Je raakt het ding werkelijk nog kwijt in de broekzak van je skinny jeans. Maar toch zit er een touchscreen op met een ronde homeknop eronder. Het doet aan als een baby-iPhone, hoewel de nano geen iOS draait. Dat maakt het apparaatje beperkter, maar ook een stuk simpeler en duidelijker. De besturing van de Muziek-app, toch het belangrijkste onderdeel, is helder en doeltreffend. Net als de vergelijkbare Podcasts-app trouwens.

Het 2,5 inch breedbeeldscherm met een resolutie van 240x432 pixels is het grootste op een nano tot nu toe. Films en foto’s kijken kan, maar het is niet het sterkste punt van deze nano. Dat is eerder als perfecte fitness-iPod. Nike+ is ingebouwd, je hebt ruimte voor 16 gb aan muziek en de blinde besturing is erg slim. Aan de zijkant zit tussen de volume op- en neer-knop een pauze knop.

Wie de afstandsbediening in het snoer van een iPhone-koptelefoon weleens heeft gezien, weet wat ik bedoel. Een druk in het midden is pauzeren, twee het volgende nummer, drie het vorige. En de batterij gaat ook nog eens gruwelijk lang mee, 30 uur muziek luisteren volgens Apple. Mijn testexemplaar heeft de hele nacht op repeat gestaan, de batterij is nog meer dan halfvol.

Het enige grote nadeel van de nano: je moet syncen met iTunes, iedere keer al je er nieuwe muziek op wilt zetten. Van alle software die Apple ooit gemaakt heeft, is iTunes uitgegroeid tot de minst vriendelijke en meest onduidelijke. Ik heb mijn iPhone 4S nu een jaar en nog nooit is ’ie met iTunes gesynct; het is gewoonweg niet meer nodig. Apple wil er op termijn vanaf, zoveel is duidelijk. Alleen deze iPod nano, de shuffle en de classic zijn nog van iTunes afhankelijk. Maar voor hoe lang nog?

EarPods en Lightning Connector
Apple’s oordopjes zie je overal, unaniem tevreden is de wereld er bepaald niet over. De EarPods zijn hoe dan ook een flinke verbetering. Ze zien er vreemd uit, volgens Apple is het ontwerp gemaakt om beter in de meeste oren te passen. Bij mij zitten ze prima en vallen er veel minder snel uit, al blijft dat heel persoonlijk. Door het nieuwe ontwerp wordt het geluid directer richting je gehoorgang geprojecteerd. Dat geeft voller maar vooral helderder geluid vergeleken met de oude oordopjes. Op elk vlak een verbetering.

Naast USB moet Apple’s 30-pin connector een van de meest herkenbare stekkertjes ter wereld zijn. En een van de meest voorkomende. Toch was de techniek verouderd en maakte de afmetingen van de stekker een dunner ontwerp van iPods en iPhones onmogelijk. De nieuwe connector heet Lightning, is kleiner en heeft geen boven- of onderkant: nooit meer verkeerd om prikken dus. Nadeel is dat de nieuwe iPods zonder een adaptertje niet op oude accessoires passen.