Game van de week: StarCraft II: Legacy of the Void
Sterke afsluiting van een heerlijke reeks real-time-strategy-games. StarCraft is misschien ietwat ouderwets, maar blijft erg vermakelijk.
Wat: StarCraft II: Legacy of the Void
Voor: PC/Mac
In een notendop:
Het derde deel in het real-time-strategy drieluik StarCraft II van de pc-meesters Blizzard. Het begon met SC II: Wings of Liberty in 2010, gevolgd door SC II: Heart of the Swarm (2013). Met Legacy of the Void sluit het boek. In ieder deel staat een bepaald ras centraal. Nu zijn dat de Protos, daarvoor waren dat respectievelijk de Terrans (mensen) en de Zerg. Je kunt Legacy of the Void prima spelen zonder de eerste twee delen te kennen – hij is standalone - al helpt het wel.
Real-time strategy? Bestaat dat nog?
Jazeker, al is het genre al lang niet meer zo populair als back in the days met Command & Conquer, Age of Empires en Warcraft (voordat het een MMO werd). Met het in september dit jaar verschenen Act of War werd weer even terug gegrepen naar de gameplay van Command & Conquer: Generals maar zelf doet EA weinig meer met de franchise. Het Britse Creative Assembly blijft stug haar Total War-games bouwen en is nu met een Warhammer-strategiespel bezig. Met Company of Heroes en StarCraft hebben we de belangrijkste namen wel zo'n beetje gehad.
Een blik op de screenshots doet vermoeden dat er niet heel veel is veranderd in vijf jaar tijd?
Ja en nee. De basis is natuurlijk nog steeds hetzelfde maar er is wel degelijk wat veranderd. De makers wilden meer actie in de game brengen en dat doen ze onder meer door meer werkers beschikbaar te stellen waardoor je al snel een legertje uit de grond stampt. Het toffe is dat er van alles in de map om je heen gebeurt. Gebouwen ontploffen en kunnen weer gemaakt worden, schade laat zichtbaar sporen achter en de kleine animaties en lichteffecten toveren een fraaie sciencefiction strategisch strijdtoneel op je scherm.
De engine mag wat bejaard zijn, de game ziet er prima uit. Ook het verhaal wordt bombastisch gepresenteerd. Je speelt met Artanis, die de verschillende Protoss stammen moet zien te verenigen om uiteindelijk zijn ras te laten overleven. Deze overkoepelende missie loopt als een rode draad door de singleplayer campaign heen en heeft ook impact op de missiestructuur. Een pact sluiten met de ene stam betekent namelijk toegang tot nieuwe units, maar tegelijkertijd ruzie met een andere Protoss stam en dus uitsluitsel van andere eenheden. Als Artanis reis je met je flinke ruimteschip; de Spear of Adun. Hier heb je de Bridge, de War Council en de Solar Core waar je tussen heen en weer loopt. Hier overleg je met je mede-Protoss, kies je eenheden, en upgrade je bestaande units.
De Solar Core is het kloppend hart van je schip tijdens battles op de grond. Deze zorgt er namelijk voor dat je zeer krachtige luchtaanvallen kunt inzetten. Door missies aan het oppervlakte goed uit te voeren en secundaire missiedoelen te halen, vergaar je punten waarmee je wapens kunt upgraden maar ook de Solar Core nog krachtiger kunt maken.
En multiplayer?
Dat blijft het kloppend hart van StarCraft. Er zijn nieuwe Terran , nieuwe Zerg en een nieuw Protos units ontworpen die voor meer snelheid en dynamiek zorgen. Leuk voor de Zerg fans: deze krijgen bij de expansion hulp van de Ravager en de Lurker, een oude bekende uit StarCraft: Brood War die na smeekbedes van de fans weer is afgestoft en ingebracht.
Andere belangrijke verandering in de multiplayer zien we in het feit dat je bij de start al direct over meer workers beschikt, waardoor je sneller inkomen genereert en dus sneller een leger op poten hebt om erop uit te sturen. Dit alles moet de multiplayer nog sneller maken.
Daarnaast is er de nieuwe Archon-mode en die is zeer vermakelijk: het is feitelijk een soort co-op mode waarbij twee spelers samenwerken en een basis besturen. Twee spelers besturen dus samen één ras, dat begint met één basis. Als duo kun je het opnemen tegen een ander duo, tegen een enkele andere speler tegen de AI. Zo kunnen twee spelers de taken verdelen voor wat meer lucht of een ervaren speler kan een nieuwkomer op sleeptouw nemen.
Er zijn ook 'gewone' co-op missies waar je uit een van de zes beschikbare commanders kiest. Een andere speler zal hetzelfde doen en samen strijd je tegen de AI. Iedere commander beschikt over unieke vaardigheden en krachten. Opnieuw erg vermakelijk.
Eindoordeel?
Legacy of the Void is een prima afsluiting van een heerlijke RTS-serie al heeft het misschien allemaal net iets te lang geduurd. De urgentie van StarCraft II lijkt inmiddels wat minder met Blizzard-jonkies Hearthstone en Heroes of the Storm die enorm populair zijn. Maar RTS-fans in het algemeen en StarCraft-fans in het bijzonder mogen LotV niet missen. Het is een bevredigend einde aan een, inmiddels ietwat ouderwetse, maar nog altijd zeer plezierige game-reeks.
Door Jan Meijroos