Zijderups als natuurlijke 3D printer

Een paviljoen gesponnen door duizenden rupsen geeft wetenschappers nieuwe inzichten en rekenmethodes. Wij herkenden de gebruikte techniek uit Eindhoven.

In 2007 studeerde Elsbeth Joy Nielsen af aan de Design Academy in Eindhoven met het project A Silk Story, nadat ze uitvond hoe zijde geproduceerd kan worden zonder de zijderupsen te doden. Normaliter worden de rupsen in hun cocons gekookt om de zijde los te weken; Nielsen liet rupsen zijden figuren spinnen terwijl ze op een stukje karton op zoek waren naar een plekje om hun cocon te bouwen. Wanneer een paneel compleet was, verplaatste ze de rups om zich op de natuurlijke manier te verpoppen. Van de paneeltjes maakte ze een sjaal, lampenkap en een zakje.

Wetenschappers van de Mediated Matter Research Group van het MIT Media Lab pasten precies dezelfde techniek toe maar voerden de schaal wat op, met een paviljoen als resultaat.

In plaats van kartonnen plaatjes, creëerden ze met een CNC (Computer Numerically Controlled) machine 26 veelhoeken van en bespannen met zijdedraad die samen een koepel vormen. Hierop werden 6500 zijderupsen losgelaten die direct de gaten tussen de draden begonnen op te vullen (zie filmpje). Ook hier werden de rupsen na hun werk met rust gelaten om cocons te spinnen.

Met The Silk Pavilion onderzoekt het team van wetenschappers de relatie tussen digitale en biologische productie op architectonische schaal. Geïnspireerd op het vermogen van de rups om van één draad (met een lengte van een kilometer) een driedimensionale cocon te maken, en op studies van deze cocons, werd een algoritme toegepast om de koepel uit één draad te bouwen. Het team onderzoekt de dichtheid van het weefsel dat de rupsen creëerden vergeleken met het licht in de ruimte en temperatuur om nieuwe programma’s te schrijven.

Voor de leek blijft de koepel hangen als een alternatieve zonneklok, die door de natuur in 3D werd geprint.