Zo bedacht George Lucas de lightsaber

De lightsaber, het tofste wapen uit de filmhistorie, moest ook ooit bedacht worden. Hoe ging dat eigenlijk?

De lightsaber was veruit mijn meest gebruikte fantasiewapen als kind. Terecht: het is een laserzwaard dat met de druk op een knop uit een handvat groeit in een kleur waaraan je meteen kan zien of iemand slecht is of niet. En het geluid is ook nog eens supertof. Als kind heb het geluid talloze uren met mijn mond nagedaan terwijl ik met een stok stond te zwaaien.

De acteurs in de Star Wars-films doen eigenlijk niet veel anders. Het geluid laten ze aan een professional over, maar alle spetterende, dynamische lightsaber-gevechten zijn opgenomen als twee mannen die een ingestudeerde choreografie met twee houten stokken uitvoeren. Dat is langzaam maar zeker zo gekomen, legt Star Wars-bedenker George Lucas uit in deze 'making of' die deze week online verscheen:

Samurai

Lucas legt uit dat Jedi in eerste instantie met een soort samurai-zwaarden vochten, maar om het een meer scifi-randje te geven koos de regisseur voor een lemmet van laser. Dat is op verschillende manieren geprobeerd: zo heeft Mark Hamill als Luke Skywalker nog staan zwaaien met een handvat waar een roterend stuk reflecterend materiaal op stond. Onder sommige hoeken zag dat er heel goed uit, maar het leende zich niet voor uitgebreide scènes, laat staan voor zwaardgevechten.

Uiteindelijk is dus gekozen om op te nemen met stokken, zodat de acteurs weten weten waar hun zwaard ophoudt en de animators naderhand makkelijker de verschillende kleuren lasers kunnen toevoegen. Die worden aangebracht met een techniek die rotoscoping heet, waarbij aan de hand van gefilmde beelden effecten worden toegevoegd. Soms, als de ruimtes te klein waren, gebruikten acteurs alleen een handvat. Voor de animators was het dan een stuk moeilijker om de hoek het zwaard correct in beeld te brengen.

De perfecte zoem

Het wereldberoemde zoemende geluid van de lightsaber is bedacht door Ben Burtt, die een enorme staat van dienst heeft als onder meer de maker van de stemmetjes van robots R2-D2 en Wall-E. De lightsaber is een combinatie van geluiden, de belangrijkste een versterkte vorm van een zoemende beeldbuis-tv. Burtt ontdekte die deels per toeval, toen hij met een gestripte microfoonsnoer langs zijn televisie liep. Door met de microfoon te zwaaien kreeg hij precies het geluid dat hij wilde hebben, een dynamische zoem.

Zelfs het gewicht van de lightsaber moest bedacht worden. In de oudere films waren de zwaarden zwaar en moesten Jedi ze door alle energie die erin zat altijd met twee handen vasthouden. Daar is Lucas uiteindelijk vanaf gestapt, zodat er snellere gevechten met het zwaard in één hand konden worden gemaakt. Dat zie je in de nieuwere delen van Star Wars. Gevechten zijn veel ingewikkelder, volgens het verhaal omdat er simpelweg meer en vooral beter getrainde Jedi zijn.

Drie nieuwe Star Wars films onderweg, eerste in 2015

Frustrerend weer: Star Wars naar Netflix, maar niet in Nederland