Australische mijnbouw gebruikt zelfrijdende monstertrucks

Australische mijnbouw gebruikt zelfrijdende monstertrucks

26-08-2013 12:46 Laatste update: 28-04-2018 10:26

Gigantische zelfrijdende onbemande trucks rijden zelfstandig in de Australische woestijn om ijzererts te vervoeren.

Vrijwel iedere autofabrikant is druk bezig met het ontwikkelen van zelfrijdende auto’s. Het zal echter nog jaren duren voordat zowel de technologie als juridische vraagstukken zijn opgelost en wij massaal in zelfrijdende auto’s zoals een Google Car de weg op gaan.

In de woestijn van Australië rijden al sinds 2008 zelfrijdende voertuigen van het type die je nooit op de openbare weg zal tegenkomen. Daar zouden de reusachtige trucks die door mijnbedrijven ingezet worden om ijzererts te vervoeren namelijk nooit op passen. De trucks, die groter zijn dan menig huis en volgeladen 500 ton wegen, hebben geen chauffeur aan boord maar sturen zelf aan de hand van gps, radar en laser. Ze rijden over het netwerk van onverharde wegen die de bovengrondse ijzerertsmijnen in Australië verbinden.

Hoewel ze autonoom de weg naar hun bestemming vinden, komt er uit veiligheidsoverwegingen nog wel een menselijke operator aan te pas. Deze operator bestuurt de truck niet op afstand maar voert alleen de bestemming in en geeft de instructie om te gaan rijden. Het mijnbedrijf Rio Tinto heeft op dit moment al negentien van dergelijke autonome trucks in de regio en voor het eind van het jaar wil het bedrijf nog eens vier van deze monstertrucks inzetten. Binnen tien jaar moeten dat er zo’n 150 zijn.

Het bedrijf begon in 2008 met robottrucks te experimenteren. Enerzijds omdat het moeilijk is om genoeg gekwalificeerd personeel te vinden dat bereid is om het gevaarlijke werk in deze afgelegen gebieden te doen, anderzijds uit kostenbesparing en veiligheid. Het is goedkoper om de robottrucks in te zetten in plaats van personeel heen en weer te brengen van de mijn naar huis.

Maar vooral de veiligheid speelt een grote rol in de keuze. De mijnindustrie is gevaarlijk. Het mijnpersoneel draait meestal dagen van twaalf uur, zeven dagen per week, twee tot drie weken lang voordat ze naar huis gaan. Het rijden in zo’n truck is saai en het is makkelijk om in slaap te vallen achter het stuur. De trucks zijn zo groot en zwaar dat de chauffeur het niet eens zou merken als ze over een gewonen personenauto heen zouden rijden.

De mijntrucks zijn overigens niet de enige zelfrijdende trucks. Truckfabrikant Oshkosh Corporation heeft de onbemande militaire goederentruck TerraMax ontwikkeld en het Amerikaanse leger ondersteunt allerlei onderzoeksprojecten en wedstrijden zoals de Darpa Grand Challenge waaruit de zelfrijdende Google Cars zijn voortgekomen.

De robottrucks in de woestijn van Australië lijken het technisch misschien makkelijk te hebben in vergelijking met een zelfrijdende auto die zich zelfstandig door het drukke stadsverkeer moet navigeren, maar het is en blijft verbluffend hoe snel deze ontwikkeling is gegaan. Kijk maar eens naar de onderstaande beelden van de 2004 Darpa Grand Challenge waarbij de eerste autonome voertuigen ook hun weg zelfstandig moesten zien te vinden door de woestijn.