Droneracing neemt een vlucht (met obstakels)

De prijzenpotten voor droneracing groeien en tv-zenders willen zelfs de wedstrijden gaan uitzenden. Maar de drone-sport staat nog in de kinderschoenen.

Je ziet ze in het dagelijks leven niet vaak vliegen, maar drones zijn behoorlijk in opkomst. Verschillende bedrijven, waaronder webwinkelgigant Amazon, testen de onbemande vliegtuigjes om pakketjes mee te vervoeren. Anderen gebruiken drones om schitterende filmpjes van de omgeving vanuit vogelperspectief te maken. Dit zijn de meer praktische drones. Maar er zijn werkpaarden en sierpaarden, ook in de dronewereld. Die laatste zetten een spectaculaire race neer. Droneraces beginnen aan populariteit te winnen.

Tijdens zo'n race razen quadcopters door de lucht langs vlaggen, onder hoepels door, maken haarscherpe bochten en halen de meest bizarre capriolen uit om als eerste over de eindstreep te komen. Piloten (zo heten de droneracers) staan aan de zijlijn, soms veilig achter een net voor het geval er een voertuig uit de bocht vliegt. Ze besturen de drones met een controller. Op hun hoofd dragen ze een bril met twee schermpjes, voor elk oog één, die in verbinding staan met de drone op het veld. Een racedrone - of FPV drone - heeft aan de voorkant een cameraatje die gekoppeld is aan een chip. Die stuurt een videosignaal uit naar de bril. Zo ziet de piloot wat zijn drone ziet en kan hij bochten en snelheden beter inschatten.

De meeste droneracers bouwen hun racemonster zelf of maken aanpassingen aan bestaande modellen. Des te kleiner de drone, hoe wendbaarder hij is. Een grotere drone kan echter sneller omdat hij grotere propellers heeft. Voor racers is het dus zaak om een apparaat te bouwen en zo te tweaken dat ze er het beste mee uit de voeten kunnen. De snelste drone wint namelijk niet altijd, het heeft net zo goed te maken met de stuurkunsten van een piloot.

FormulaFPV

Dat drone-racen ook in Nederland in opkomst is, wordt mooi geïllustreerd door FormulaFPV. Dit bedrijf uit Hoofddorp bestaat nog maar twee jaar, maar krijgt de kans om steeds grotere shows te organiseren rondom deze wedstrijden. "Merken kunnen ons inhuren om een heel event voor ze te bedenken waaraan hun naam is verbonden", zegt Lars Sang Mo Boom, één van de oprichters van FormulaFPV. "Wij zorgen dan voor een compleet evenement, met de race als spil."

Boom werkte aan een bedrijf dat dronevideo's maakte voordat hij de charme van races ontdekte. Via een Google Plus-kanaal kwam hij in contact met Gerard de Vries, nu mede-oprichter van FormulaFPV, toen werkzaam bij een grote fabrikant van droneracing-apparatuur. Als hobby vlogen ze in weekenden met een paar man over grasveldjes. "Maar van het een kwam het ander en al snel besloten we grotere evenementen op te zetten."

Die kwamen er onder meer in de Jaarbeurs, winkelcentrum Hoog Catherijne en op kartbanen. Tijdens een event in mei van dit jaar kwam FormulaFPV in gesprek met een investeerder, die binnenkort, als alle handtekeningen zijn gezet, bekendgemaakt wordt. "Nu kunnen we echt gaan beginnen aan wat we wilden bereiken: een World Series, waarin piloten over verschillende continenten tegen elkaar strijden", zegt Boom. Twee jaar geleden een grasveldje, volgend jaar de hele wereld over.

Chaos

Verschillende teams van dronepiloten reizen de wereld nu al rond om mee te doen aan allerlei kampioenschappen. Zo vond in oktober op Hawaii een officieus WK drone-racen plaats onder de naam Droneworlds. De deelnemers moesten zich via voorrondes in bijna 40 landen plaatsen. Maar door de matige organisatie en een falend tijdmetingsysteem verliep het event zeer chaotisch, tot frustratie van de ruim 200 droneracers die er een lange reis voor hadden gemaakt.

Ook een Nederlands team deed mee op Hawaii. Team SQG staat voor Super Quadcopter Gang en bestaat uit vrienden uit Amsterdam en Utrecht. Dankzij sponsors hebben ze het voor elkaar gekregen om vaker deel te nemen aan wedstrijden in binnen- en buitenland. Martijn de Kemp van SQG: "Het was een hobby, maar het begint langzaamaan wel een sport te worden. We zijn er serieus mee bezig." Hij baalt nog van het mislukte toernooi op Hawaii. "Veel deelnemers klaagden over de organisatie en ze hebben helaas gelijk. Ik zelf zou eerst gekwalificeerd zijn als finalist, maar ik kreeg de volgende ochtend te horen dat dat toch niet zo was. Het tegendeel viel niet meer te bewijzen."

Succes in Dubai

In Dubai had Team SQG in april wél succes, daar werden de Nederlanders van SQG vierde van de 80 internationale teams. In Dubai moest snel geschakeld worden toen de plaatselijke sjeik het ineens tijd vondt om de race te starten. Binnen één minuut moesten de drones klaar zijn voor de start en dat lukte. Uiteindelijk werd het team in de finale gediskwalificeerd door 'een klein stuurfoutje'. De drone landde bij een pitstop op de verkeerde plek.

Omdat ze vierde werden, kreeg het team wel een beloning, rond 20.000 euro. De hoofdprijs was 250.000 dollar. Op Hawaii ging de winnaar met 100.000 dollar naar huis, maar veel deelnemende drone-racers waren boos op de organisatie. Het tijdmetingsysteem viel na regenval uit, waarna er werd gemeten met stopwatches en iPhones. Dat leverde geen betrouwbare resultaten en geen eerlijke wedstrijd op. Ook werd niet goed gecontroleerd of de dronepiloten het parcours wel correct aflegden.

Dronerace-events kampen vaker met problemen. Zo viel een groot toernooi op Ibiza, wat te zien was als een officieus Europees kampioenschap, onlangs letterlijk in het water. "Op de dag van de kwartfinales brak er noodweer uit en waaide het hele parcours weg", vertelt De Kemp. Dat roept de vraag op waarom de races niet vaker indoor plaatsvinden. "Klopt, wij vliegen ook vooral binnen, in verlaten kantoorpanden of parkeergarages. Ook omdat buiten vliegen in Nederland aan strenge regels is gebonden", aldus De Kemp.

Droneraces op tv

Ondanks de organisatorische problemen bij drone-kampioenschappen ziet sportzender Eurosport een mooie toekomst voor drone-races. De zender heeft een samenwerking gesloten met DR 1 Racing, de internationale dronerace-federatie. Hierdoor mag Eurosport wedstrijden in 70 landen in Europa en Azië uitzenden uit drie verschillende, mondiale competities. Naast de races zijn op de website van Eurosport extra video's en interviews te bekijken. Ook dit moet bijdragen aan de bekendheid van drone-racen en het is weer een stap in de richting van topsport.

Grote partijen zien dat drone-racen potentie heeft om uit te groeien tot een volwassen sport. De vraag is nog hoe het in beeld komt en hoe je de verschillende drones zal herkennen. Volgens Boom wordt het vooral ook een live-event waar je bij moet zijn. Daar zit wat in, want dat droneraces er spectaculair uit kunnen zien, zeker in het donker.

Professionalisering

Het geld van tv-zenders en sponsoren is nodig om de drone-sport naar een professioneel niveau te tillen. Want dat het organiseren van een groot én eerlijk dronerace-kampioenschap een hele kluif is, bleek wel uit het debacle op Hawaii. Dat soort incidenten is slecht voor de ontwikkeling van drone-racen als sport, vindt Frederik Potgieter, een van de prominente Zuid-Afrikaanse drone-racers. "Het had niet de naam DroneWorlds mogen dragen."

Ook over de deal van DR 1 Racing met Eurosport is hij kritisch, omdat de competitie volgens hem te veel draait om het tv-programma. "Drone-racen zou meer op Formule 1 moeten gaan lijken en minder op een reality-show." 

Met medewerking van Tonie van Ringelestijn. Foto's Milan Vermeulen.

We spraken ook enkele drone-racers die tijdens Bright Day demonstraties gaven: