Betrapt! Blendle tikt valsspelers op de vingers
Blendle weet de gevoelige snaar te raken bij mensen die hun geld terugvragen, terwijl ze het artikel kopiëren.
Ik moet iets opbiechten. Hierboven lees je dat Blendle valsspelers die misbruik maken van het 'niet goed, geld terug'-systeem op de vingers tikt. Ik ben Bram van Dijk en ik ben zo'n valsspeler.
Het ging allemaal heel snel
Ik klikte op een link op de Facebook-pagina van schrijver Klaas Knooihuizen om de column van Klaas Knooihuizen in de Oor te lezen. Ik kwam op Blendle terecht en had zojuist 39 cent afgerekend. Ik kopieerde de tekst en klikte op 'Vraag je geld terug'. Ik werd door Blendle geconfronteerd met dat ik zojuist de tekst had gekopieerd èn nu ineens mijn geld terugwilde. Ik voelde me betrapt en vies en besloot toch maar niet mijn geld terug te vragen.
Wat gebeurde hier?
Het is niet dat ik de stukjes van Klaas Knooihuizen niet leuk vind, ik vind de stukjes van Klaas Knooihuizen zelfs extreem leuk. Ik verbaasde me er alleen over dat een column van 529 woorden 39 cent moest kosten. Dat vond ik overdreven. Ik wilde wel betalen, maar niet zoveel.
Ik besloot de tekst te kopiëren zodat ik het in Word kon lezen en mijn geld terug te vragen. Dat dit een beetje laf was, begrijp ik nu ook. Ik werd geconfronteerd met een al gekochte dure lolly, ik likte eraan en besloot hem daarna weer in te pakken en te retourneren.
Je weet niet hoe duur het is
Volgens mij ben ik geen slecht mens. Ik bestel nooit online kleding om één dag te dragen en daarna terug te sturen, bijvoorbeeld. Ik geef toe dat ik fout was hier, maar het is niet alleen mijn fout. Het is ook de fout van Blendle.
Het is vervelend om er pas achter te komen hoe duur iets is op het moment dat je het al gekocht hebt. Een klikje meer met een bevestiging van 'Je staat op het punt om 39 cent uit te geven' zou het een stuk eerlijker maken.
Ook is het een beetje, een heel klein beetje, de schuld van Klaas Knooihuizen, met z’n leuke stukjes. Hij had in zijn Facebook-bericht ook best mogen aangeven dat zijn column 39 cent kostte.
19,5 cent per lach
Nu ik de column trouwens uit heb, voel ik me niet bekocht dat ik 39 cent heb betaald. Het blijft veel, maar ik moest zeker twee keer lachen. Oordeel zelf door op deze link te klikken. Voor als je het nog niet door hebt: het kost je 39 cent.
PS
Ook grappig om te ontdekken dat er dus nu blijkbaar een 'redelijke prijs' is ontstaan voor een artikel. Ik zou zeggen: tot 50 cent voor een lang artikel waar veel tijd in zit, tot 30 cent voor een 'gewoon' artikel waar de krant vol van staat en tot 15 cent voor iets als een column of nieuwsberichtje.
PPS
Nog één dingetje, dan hou ik erover op. Er gebeurt nog iets vreemds als je een tekst kopieert en bijvoorbeeld in Word plakt. Je plakt niet één keer, maar vier keer het bericht. De volgende stap is denk ik dat de woorden die je kopieert alleen geplakt worden in de vorm van een grote middelvinger.
Ons tweewekelijkse webmagazine Bright Ideas is ook te lezen via Blendle.