Creative class: Online verhalen voor rond het kampvuur

Smile.jpg en The Slender Man zijn nieuwe mythen en sagen die online ontstaan. In een dik boek blijven de originele verhalen behouden.

Wanneer ik de donkere kelder op de Koninklijke Academie voor de Kunsten in Den Haag instap vol griezelige objecten en een dik verhalenboek op een standaard, vertelt Mik Maes (28) me over 'creepypastas': geen eng bord spaghetti maar moderne kampvuurverhalen die via message boards, forums en social media verspreid worden. Ik had er nog nooit van gehoord en ook Maes is redelijk nieuw in the scene. Hij vertelt: "Het project is ontstaan toen ik tijdens het schrijven van mijn afstudeerscriptie onderzoek aan het doen was naar memes. Ik kwam een aantal van de verhalen tegen en was meteen verkocht. Opgegroeid met de boeken van Stephen King en H.P. Lovecraft is dat eigenlijk ook niet zo vreemd."

Deze verhalen, waaronder die over The Slender Man, bundelde Maes in het boek The Familiar Made Strange. Eén van de verhalen schreef hij zelf, maar hij wil niet zeggen welke. Volgens Maes hebben ze de potentie om zich net zo sterk in ons collectieve geheugen te vestigen als bijvoorbeeld het monster van Loch Ness. "Het interessante van deze nieuwe golf aan mythen en sagen is dat ik nu de oorsprong nog kon achterhalen, iets wat over tien jaar misschien niet meer kan."

Ook de wünderkammer van props die in het verhaal voorkomen maken onderdeel uit van het project waarmee hij afstudeert van de afdeling Artscience. De leeshoek is uitgerust met goede whisky en sigaren, zodat je er echt lekker voor kunt gaan zitten, wat een enkeling doet.

Met het boek wil Maes online content veiligstellen. Hij legt uit: "De verhalen die in het boek staan zullen op internet blijven muteren, wellicht in zo’n extreme vorm dat we ze over tien jaar niet eens meer terug kennen. Door ze naar een fysieke vorm te vertalen blijven ze statisch en gearchiveerd."

Maes vindt het belangrijk om aan te tonen dat de digital native niet iemand is die passief de hele dag illegaal zit te downloaden maar ook actief bezig is met het aandragen en creëren van content; alle verhalen in zijn boek zijn online vrij toegankelijk. Bovendien is hij van mening dat kunstenaars nog veel meer zouden kunnen doen met het verbeelden van internetcultuur zonder gebruik te maken van een beeldscherm: het fysiek maken van digitale content.

Daarover wil hij graag lesgeven. Ook wil hij een master volgen waarbij hij meer onderzoek kan doen naar internetcultuur en zal hij zich storten op zijn eigen copywritingbedrijf. Ook al is het dan vanachter een beeldscherm, Maes is niet van plan om stil te gaan zitten.