Creative class: Tapijt en vloertegels van slakkenpoep

Creative class: Tapijt en vloertegels van slakkenpoep

24-07-2012 13:06 Laatste update: 28-04-2018 16:38

Dewi Pinatih

Lieske Schreuder bestudeerde slakken en vond een curieuze grondstof voor haar afstudeerwerk: slakkenpoep.

In het voorjaar van 2010 werd de tuin van Lieske Schreuder geteisterd door een slakkenplaag. Toen ze wat notitieblaadjes vond die aangevreten waren door de slakken, veranderden de beestjes van last tot inspiratiebron voor haar afstudeerwerk aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht.

Al snel kon ze niet meer zonder haar nieuwe muses. Na een verhuizing naar een nieuwe woning zonder tuin besloot Schreuder slakken in huis te nemen. Toen waren het er 70, nu wonen er maar liefst 600 escargots in het heuse laboratorium, dat ze bouwde om haar huisgenoten goed in de gaten te houden. Na wat experimenten met het voeren van verschillende papiersoorten ontdekte ze dat de poep van de slak dezelfde kleur heeft als het papier die het heeft gegeten.

Vies? Schreuder vond het een prachtontdekking en bouwde een 'slakkenpoepmachine'. Een miniatuurfabriekje waarin ze de poep vermaalt, mengt, perst en droogt tot vloertegels. Maar ze werkt ook aan een product voor hen die liever op tapijt lopen. Schreuder vond een manier waarop ze slakkenpoep kan transformeren tot een draad; een bewerkelijke klus. Voor een meter draad is de poep van negen slakken verzameld over vijf dagen nodig.

Het werk werd genomineerd voor de Piet Bakker Prijs, die jaarlijks wordt uitgereikt aan een eindexamenstudent van de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht. De criteria: eigenzinnig, niet bang om risico's te nemen, non-conformistisch en moedig. Ik denk dat Schreuder zomaar eens zou kunnen winnen.