Duurtest: Citroën DS5 Hybrid4 (slot)

Duurtest: Citroën DS5 Hybrid4 (slot)

14-08-2012 11:01 Laatste update: 28-04-2018 16:38

De vier weken met de Citroën DS5 Hybrid4 zitten er op. Tijd voor de conclusie.

Ik geloof niet dat (auto-)reviews ooit objectief kunnen zijn. Zelfs als het oordeel van de zitpositie gebaseerd is op feitelijke informatie, is je bouw en je voorkeuren als het gaat om zicht en zit anders dan dat van een ander. Als de Consumentengids wasmachines beoordeelt nemen ze in de weging ook mee of de handleiding gemakkelijk te lezen is. Voorkeuren spelen altijd een rol. Met geen auto heb ik me dat meer beseft dan met de DS5. Ik wil deze auto namelijk fantastisch vinden. Zelfs als dat tegen beter weten in moet.

Ik ben opgegroeid met ouders die dingen kochten om hun betrouwbaarheid. Als de vader van een vriendje een Citroën BX had gekocht, dan schudde ik met mijn hoofd. Hoe kon je dat nou doen?

Die voorkeur voor betrouwbaarheid zit er nog steeds in. Ik wil vooral een auto die me nooit, maar dan ook nooit in de steek laat. Waar dan ook mee. Ook de elektrische ramen moeten op en neer blijven gaan. Ja, zelfs het lipje van de asbak mag niet afbreken na twaalf jaar volle zon. De betrouwbaarheidscijfers van de TüV geven aan dat je dan het beste je geld aan een Japanner kunt uitgeven dan aan een Franse auto.

Maar ondertussen ben ik ook in gaan zien dat de Japanners hun vorm verliezen op het ontwerp en dat de Fransen (en Italianen) door allerlei fusies en internationalisering meer grip krijgen op de kwaliteit. Bovendien maakt Citroën voor het eerst in jaren weer een prachtig vormgegeven auto: de DS5. Ik wil dus dat dit "mijn auto" is. Dat ik met een stijlvol vormgegeven exoot rond kan rijden zonder bang te zijn dat er iets in mijn handen afbreekt. De afgelopen vier weken mocht ik vooral dat voorgevoel testen.

Stijlvol

Beauty is in the eye of the beholder. Deze beholder vindt de DS5 een prachtige auto. In het komende nummer van Bright ga ik daar verder op in, maar in het kort: de auto is hoog maar lijkt laag. Je kunt blijven kijken naar de detaillering. Maar vooral: aan het interieur is minstens net zo veel aandacht besteed als aan het exterieur. Ook na vier weken intensieve omgang is de DS5 nog steeds een feest om in te stappen.

Comfort

Rolls Royce nam ooit een patent van Citroën over om het comfort op hetzelfde niveau te krijgen als dat van de oorspronkelijke DS. Ik verwachtte dan ook een uiterst comfortabele wagen. Niets daarvan. De DS5 is standaard al hard geveerd, deze Hybrid4 is nog erger vanwege het extra gewicht op de achteras door de batterijen en elektromotor. De Citroën houdt dan ook niet van slecht wegdek.

Daar tegenover staan overigens wel een paar andere zaken. De stoelen zitten fantastisch. Ik denk dat ik alles bij elkaar 3000 kilometer gereden heb met de DS5 en de zit is fantastisch. Alleen de hoofdsteunen zitten ver naar voren. Mijn vrouw moest haar haardracht aanpassen aan de hoofdsteunen. Ik had daar persoonlijk geen last van. Ook de airco krijgt een honorable mention. Met buitentemperaturen van tegen de 40 graden, hield de DS5 het koel zonder dat je het gevoel had dat een pinguin tegen je hoofd stond te blazen. Veel airco's creëren een vervelend harde luchtstroom in de auto. De Citroën kan op de automatische stand de boel prima op temperatuur houden, zonder dat je er last van hebt.

Het automatisch grootlicht is ook heel prettig. Vooral op smalle Italiaanse binnenweggen. Komt er een tegenligger dan gaat het grootlicht direct uit, heb je weer ruim baan, dan klikt hij weer aan. Kun je de handen aan het stuur houden.

De massagestoel valt wat tegen. In feite is het niet meer dan dat je lendensteun opgeblazen wordt en weer leegloopt. Daar zou ik persoonlijk niet extra voor betalen. De nachtstand van het dashboard is wel erg prettig. Met een druk op de knop gaan de meeste zaken op je dashboard uit, op het hoogste noodzakelijke na. Dat is erg rustig aan de ogen als het buiten donker is. Draai je even aan de knop voor de verwarming, dan licht het getal met de temperatuur op. Na enige seconden dimt hij vanzelf weer.

Parkeren

De DS5 is breed. Tussen twee Puntootjes in parkeren gaat nog net. Maar staat er een serieuze auto, dan moeten de passagiers vast even uitstappen. De DS5 heeft een kleine achterruit als je rekent tot de spoiler, maar het zicht naar achteren wordt aangevuld door een camera. Op de twee keer na dat het beeld daarvan begon te rollen, was dat een fijne toevoeging.

Snelheid

Ik heb zelfs op de Autobahn niet harder gereden dan 170. De DS5 is er de auto niet voor. Dat ligt niet aan het blok dat er in ligt, maar vooral aan de versnellingsbak. Dat is een gerobotiseerde handbak. Het nadeel van een automaat is dat hij vaak tot tien procent meer brandstofverbruik kost en nogal lethargisch kan zijn in de reacties. Een paar haarspeldbochten in de bergen na elkaar is geen feest met de meeste automaten. Met de versnellingsbak van de Citroën heb ik ook regelmatig ruzie gehad. Als je flink optrekt, dan zijn de momenten waarop hij overschakelt echt frustrerend. Hij houdt even in, wacht even, zakt wat terug en poef, daar ga je weer. In de Hybrid4 kun je niet anders dan deze bak nemen.

De oplossing is een wat rustiger rijstijl aan te nemen en in noodgevallen de bak naar sport te draaien, zodat hij in ieder geval wat minder vaak opschakelt. Bij een leuke set haarspeldbochten in Italië was er best wat plezier te beleven met de auto, als je hem maar ongeveer in dezelfde versnelling hield. Met de flippers achter het stuur schakelen kan ook, maar de overgang van de ene naar de andere versnelling blijft klunzig voelen.

Verbruik

Ik kan het Citroën niet kwalijk nemen dat de auto gedurende mijn reis gemiddeld 1 op 17 reed. Dat is op zich best knap voor een grote zware auto, die variërend bij bergen omhoog moest en 160 op de Autobahn. Maar het is natuurlijk niet best vergeleken met de score uit de officiële Europese cyclus: bijna 1 op 25. Hybridetechniek werkt het best in stedelijk verkeer, waarbij de elektromotor de last wegneemt van het optrekken. Daar wordt het verbruik beduidend beter van. Nederland - Italië kun je beter in een reguliere diesel doen.

Betrouwbaarheid

Zonder op het S.O.S. knopje of het Citroën Assistance knopje boven mijn hoofd te hoeven drukken ben ik van Groningen naar Pisa en weer terug gereden. In die zin was de auto perfect betrouwbaar. Enige problemen waren de eerdergenoemde glitches in het camerabeeld en het opeens uitvallen van de navigatie en audio. Tot twee keer toe. Boosdoener bleek de oplader van de iPad die ik achterin het 12V stopcontact had gestopt. Die trok teveel stroom blijkbaar. Wat mij betreft zou die dan uit moeten vallen en niet mijn navigatie opnieuw op moeten starten. Ik zette mijn tanden op elkaar en sprak herhaaldelijk tot mezelf: "Je wilt deze auto mooi vinden. Je wilt deze auto mooi vinden."

Entertainment

De absolute logica van Audi's MMi vind je niet in de Citroën. Met een centrale knop kun je multimedia en navigatie bedienen, maar daar zitten weer een aantal knoppen omheen en het volume zit weer ergens anders. Ben je er eenmaal aan gewend, dan is het overigens allemaal prima. iPhone aansluiten is een fluitje en het geluid is prima. Vanwege de lawaaierige diesel moet je een podcast wel echt hard zetten.

Navigatie

De navigatie in de DS5 is simpelweg prima. Geen hoogvlieger, maar ook geen vervelende tekortkomingen, waardoor je alsnog een TomTom op het raam plakt. Dat deden wij overigens wel omdat we Live Traffic wilden hebben en het ingebouwde TMC systeem niet zo accuraat is - lees ook onze zwarte zaterdag test.

Conclusie

Ik zou écht heel graag een DS5 op de oprit willen hebben. Waarschijnlijk niet deze hybride, maar een andere diesel. Simpelweg omdat ik de auto het equivalent vind van een goed pak, naast alle prettig zittende truien die er verder op de weg te vinden zijn. De DS5 is een gewaagde keuze en een exclusieve keuze. Gezien de auto te koop is vanaf 35 duizend euro en de door ons gereden variant maar liefst 55 duizend kost, zal hij waarschijnlijk ook exclusief blijven. Maar ik zal zwaaien naar iedereen die er eentje koopt.

De DS5 gaat terug naar zijn baas. De tweede helft van augustus test Rutger een Volkswagen Up! White edition. Een zuinige maar uiterst complete uitvoering van het kleinste Volkswagentje dat te koop is.