Duurtest: Hyundai i40 (week 3)

Duurtest: Hyundai i40 (week 3)

20-06-2012 08:49 Laatste update: 28-04-2018 17:40

Met onze i40 ging het deze week over achterafweggetjes, rotondes en snelwegen. Hoe was het verbruik en hoe lekker reed dat?

Na een eerste kennismaking, een bespreking van de features en het interieur, deze week wat informatie over het verbruik en de rijervaring. Maar daarvoor even een kleine update over de persoonlijke relatie tussen mij en de Koreaan.

Relatieperikelen
Het cultuurverschil maakte de eerste kennismaking wat onwennig. De kleur, de logootjes, het stond me allemaal wat tegen. Liefde op het eerste gezicht was het niet. Maar nu de i40 zich verkleed heeft in iets donkerder blauw en een station is geworden, wordt de verstandhouding steeds beter. De sedan waar we de duurtest mee begonnen was een prima auto, maar blij werd ik er niet van. De stationwagon die we nu gekregen hebben, heeft behalve een mooiere bibs ook nog eens een glazen dak van meer dan een vierkante meter. Dat maakt het interieur licht en aangenaam.

Andere positieve eigenschappen zoals de beenruimte die je in een stretched limo verwacht en de knappe graphics zijn uiteraard op deze wagen gelijk aan de sedan. De hoofdruimte achter is er ook nog eens beter op geworden. Geen wonder dat 80 procent van de i40-klanten voor deze variant gaan.

Rijeigenschappen
De Hyundai rijdt zoals je verwacht dat een Volvo rijdt. Hij is niet gebouwd om Sebastien Vettel in na te doen, maar je kunt er heerlijk een rotonde in nemen op snelheid. Na de messcherpsturende Focus die ik hiervoor testte, is het wat ongevoeliger, maar op langere einden is dat niet onplezierig. De i40 is een cruiser, een auto om gedachteloos de kilometers in voorbij te laten vliegen. Acceleratie is met de 115pk niet spectaculair, maar wel voldoende. Koppel in zo'n diesel is er uiteraard genoeg en dat geeft die prettige druk in de rug.

Minpuntje krijgt de 'auto hold' functie. Die moet voorkomen dat de auto wegrolt als je van een helling moet rijden. Je moet echter wel een dot extra gas geven om de auto uit de rem te trekken. Anders slaat hij af. Nadat je dat twee keer hebt meegemaakt doe je gewoon weer ouderwets de hellingproef.

Verbruik
Officieel is het gemiddelde verbruik van de Hyundai i40 1.7 CRDi Blue drive 4.3l/100km. Op mijn officieuze testtraject tussen Winsum en Leeuwarden (provinciale wegen + bebouwde kom) lukte het me om zonder het verkeer op te houden of gefrustreerd te raken 4l/100km te rijden. 1 op 25 in een werkelijk gigantische auto! Ik had er bijna vanuit Leeuwarden een kaartje over naar huis gestuurd. Maar de CO2-uitstoot daarvan wil ik niet op mijn geweten hebben.

Als ik de verbruiksmeter wegklik van het dashboard en met mijn wat pittiger rijstijl Groningen - Schiphol - Groningen rijd, stijgt het verbruik naar 5.3l/100km. Dat is nog steeds niet onverdienstelijk. Het bewijst vooral hoe ontzettend veel invloed je als bestuurder hebt op het verbruik. Op de Autoweek verbruiksmonitor zie je hoe de gemiddelde i40-rijder het doet. De norm is daar ongeveer 6.5l/100km. Heb zo'n vermoeden dat er aardig volgas ingevoegd wordt om tot dat verbruik te komen. Hoogstwaarschijnlijk omdat de diesel toch door de baas betaald wordt.

In car entertainment
Gezien cameraman Roger Muskee en ik tijdens het fascinerende duel Nederland-Duitsland naar Schiphol moesten rijden, hebben we het in-car-entertainment systeem tijdelijk uitgebreid. De iPhone werd via bluetooth gekoppeld om het geluid over de speakers te sturen en via 3G konden we de livestream zien. Mooi was het niet, maar dat lag vooral aan het Nederlands Elftal.

Al met al begin ik langzamerhand steeds enthousiaster te worden over de grote Koreaan. Vandaag wordt de auto voor een laatste keer omgeruild wegens planningsperikelen. Dan krijg ik een zilvergrijze stationwagon. Daarover volgende week meer nieuws.