Duurtest: Hyundai i40 (slot)

Duurtest: Hyundai i40 (slot)

26-06-2012 09:01 Laatste update: 28-04-2018 17:09

Na vier weken met drie Hyundai i40's is het tijd voor een conclusie.

Door een combinatie van gezeur over de kleur en planningsperikelen heb ik niet één maar drie verschillende i40's gereden. Een lichtblauwe sedan, een donkerblauwe sedan en nu een donkergrijze stationwagon. Eén ding staat daarbij vast: de kleur maakt een wereld van verschil. Net als de velgen. We gingen van 16 naar 18 inch. Die grotere diameter is niet bevorderlijk voor het verbruik en dus worden ze standaard niet op de eco-versie geleverd. Maar daar is in de optielijst gelukkig iets aan te doen.

Zie hier het verschil tussen 16" en 18" sloffen.

Comfort
De i40 heeft brede stoelen die allerlei kanten op verstelbaar zijn. Net als het stuur. Een ideale zitpositie vinden is dus niet moeilijk. Lange mensen zullen zich irriteren aan de daklijn die het zicht beperkt. Pas je goed in de i40 dan is het enige minpunt in het comfort wat mij betreft het geluid. Je hoort iets te veel motor en windgeruis in de cabine. De Focus die we vorige maand reden is wat dat betreft beter. In twee dagen op en neer naar Aken vanuit Groningen was echter bijzonder aangenaam. Daarbij nog een must-have op de optielijst: het enorme panoramadak. Maakt de auto heerlijk licht.

Parkeren
De Business Edition die wij reden heeft standaard een achteruitrijcamera. Dat is geen overbodige luxe. Dit is een enorm slagschip om in te parkeren en het kleine achterruitje geeft beperkt zicht. De duurste versie heeft ook parkeersensoren rondom. Er zijn mensen die er bij zweren, persoonlijk vind ik ze vaker irritant dan behulpzaam.

Snelheid
Een zuinige 1.7 diesel in een auto van dit formaat gaat geen snelheidsrecords breken. Wie hobbymatig de Nürburgring over wil, moet in een andere prijsklasse gaan kijken. Maar dat wil niet zeggen dat de i40 niet vooruit wil. De top is 190 en ondanks dat de acceleratie naar honderd net geen 13 seconden duurt, voelt het niet alsof je niet van je plek komt. Koop de i40 als een comfortabele cruiser waar je ook nog eens een bocht mee omkan en hij stelt niet teleur.

Zuinigheid
De fabrieksopgave is 4,3 liter per 100 kilometer. In mijn officieuze testcyclus lukte het me daar onder te blijven. Maar dat betekent anticiperend rijden, weinig remmen, veel uit laten rollen en vroeg opschakelen. Rijd je veel stevige snelwegkilometers en maak je daarbij weinig gebruik van de cruise control dan schiet het verbruik omhoog. Maar dat is geen exclusieve feature van de Koreaan. Wie zuinig wil rijden, moet zuinig rijden. Zo eenvoudig is het eigenlijk.

Stijlvol
Het grootste discussiepunt rond de i40: is hij stijlvol? Bij het tankstation stond laatst een Italiaan mij met handen en voeten uit te leggen hoe ontzettend mooi hij de auto vond. Ik moet ook nog iemand tegenkomen die hem ronduit lelijk vind. Guus Peters van NRC noemde hem: 'Een beetje Vroom & Dreesmann'. Dat vond ik goed gevonden, alleen stap ik toch met plezier in de auto, met trots uit en vind ik hem meestal de mooiste op de parkeerplaats. Maar Hyundai mist iets. Ik heb even het vermoeden gehad dat ik een snob was, maar met Kia heb ik dat probleem aanzienlijk minder en dat is ook geen auto om mee naar de Rotary te rijden. Het voornaamste verschil zit hem in het interieur. De knop voor de stoelverwarming bijvoorbeeld is werkelijk enorm en gemaakt uit plastic waar je geen brooddoos van zou willen hebben. Onoverkomelijk is het allemaal niet, maar het gevoel van luxe wordt aangetast.

Betrouwbaar
Met een duurtest van vier weken kun je niet veel zeggen over de betrouwbaarheid. Aan de andere kant had mijn laatste testauto al 30 duizend kilometer op de teller staan en voelde op geen enkele manier gebruikt aan. Wie twijfels heeft over de betrouwbaarheid, moet even achter de auto gaan staan. Daar is een stickertje geplakt (hij kan er gelukkig af) met '5 jaar garantie'. Dat is twee jaar meer dan de meeste autofabrikanten durven bieden. Dat kan haast geen bluf zijn.

Entertainment
Op een kleine glitch na (stekkertje van de iPhone moet er pas in nadat bluetooth gekoppeld heeft) is het premium audiosysteem in de Hyundai heerlijk. Bediening via het touchscreen is eenvoudig en het geluid bijzonder goed. Enige nadeel is dat het niet erg stil is in de cabine, waardoor je een podcast bijvoorbeeld wel erg hard moet zetten. Ook een pluspunt: je kunt een reguliere iPod-kabel gebruiken, niet een officieel accessoiresnoertje van 70 euri zoals bij veel Europese merken.

Navigatie
De navigatie van de i40 is bijzonder aangenaam. De graphics zouden een update kunnen gebruiken, maar het grote scherm is overzichtelijk. Bij elke afslag wordt netjes aangegeven waar je moet voorsorteren en in- en uitzoomen gaat met een draaiknop, waardoor je gemakkelijk even overzicht kunt creëren. Er zijn verfrissend weinig opties, zonder dat je het gevoel krijgt dat je iets belangrijks mist. Wie wil nou werkelijk de kleuren van zijn kaart veranderen?

Conclusie
Dikke prima. Dat is de i40. Prima in zijn mooiste zondagse kleren. Of dat een positief oordeel is of een veroordeling is aan jou. De meest voor de hand liggende concurrent van de i40 qua formaat en prijs is de Skoda Superb. De verkopen van de twee modellen liggen dit jaar ook opvallend dicht bij elkaar. Ik vroeg een aantal autojournalisten wat zij van hun eigen geld zouden kopen als ze tussen deze twee auto's moesten kiezen. Ze gingen alle vier voor de Superb. Mooier interieur, fijnere motoren en aandrijflijn. De meesten vonden de Skoda ook knapper om te zien.

Nu zijn autojournalisten niet per se de beste kandidaten om auto's te kiezen. Toen Chris Bangle van BMW met de 7-serie en de 5-serie kwam, werden de modellen wereldwijd verguisd door de pers. Weinig mensen hebben echter meer invloed gehad op auto-ontwerp dan Chris Bangle de afgelopen vijftien jaar. De verkoopcijfers van BMW uit die tijd spreken ook boekdelen. Wie naar de flank van de i40 kijkt en de schouderlijn waardeert, mag de ontwerpers in Korea complimenteren, maar ook Chris Bangle. Ik concludeer dus nog even niets definitief over de i40.

Deze week nemen we afscheid van de i40 om kennis te maken met de experimentele limited edition Volvo C30 Electric. Daarover volgende week meer.