Duurtest Nissan Micra: hij is niet stil

Rutger heeft na 4 weken testen lof voor de Nissan Micra. Maar één belangrijk aspect van luxe autorijden ontbreekt.

Je vraagt je af waarom iemand een Rolls Royce zou kopen, als je in een Nissan Micra al een achteruitrijcamera hebt en de mogelijkheid om je netjes binnen de lijntjes te houden zonder te hoeven sturen. Anno 2018 is conspicuous consumption iets voor mensen uit landen waar het nog geen 300 jaar goed gaat als gevolg van de kolonisatie van andere landen. Waarom zou je je dan voort willen bewegen in een gigantisch slagschip dat je nergens kunt parkeren met een vrouwtje met vleugels op de motorkap dat schreeuwt "ik heb geld" en de spirit of ecstasy heet (gaat dat over drugs of klaarkomen?).

Na een maand weet ik wel waarom. Niet omdat de Nissan te weinig uitstraalt: in deze kleur zegt hij overduidelijk dat ik een levensgenieter ben die te weinig aandacht krijgt. Dat is precies waar ik voor ging. Ook de gadgets waren dik in orde. Al was de lane keeping aid alleen uit te zetten in een menuutje. Nadat ik me vier keer een rolberoerte had geschrokken doordat het stuur trilde als ik een lijntje over ging om een fietser wat meer ruimte te geven. De hulpsystemen van nu lezen de context nog niet en waarschuwen dus als je lichtneurotische moeder die "best wel even met je mee wil rijden ondanks dat je je rijbewijs slechts drie dagen hebt".

Maar dat zijn details: het Bose-soundsysteem met speakers in de hoofdsteun is fantastisch. De bediening van het infotainmentsysteem is logisch, de ruimte achterin valt alles mee voor een auto van dit formaat. Met vier volwassenen een uur over de snelweg ging zonder morren. Ik heb zelfs geen probleem met het geluid dat de achterdeur maakt als je hem dichtgooit. Elke keer vraag ik me af of hij wel dicht is. De doffe plastic klap wordt gecompenseerd door een gewicht van nog geen 1000 kilo. Dat mag auditief wat kosten. 

Nogal wat herrie

Waar de luxe tekortschiet ten opzichte van een Rolls Royce is op het gebied van geluid. Zoals @rhoogwerf op Twitter terecht opmerkte is er nogal wat windgeruis te horen. Dat lag niet aan mijn cameraatje, maar aan de auto zelf. Stil is hij niet. Geluidsdemping is eigenlijk alleen te regelen via zwaar materiaal en daarmee kom je in een negatieve spiraal terecht als het gaat om alle andere aspecten van het autorijden: er moet dan zwaardere vering in, een sterkere motor, etcetera. Dat je in de Micra dus lekker door kunt rijden met een 3-cilindermotor met 90 pk komt doordat het autootje zo weinig weegt. En daar moet je dus de nodige herrie voor weerstaan. Mag ik me hardop afvragen of active noise cancelling in een auto een efficiëntere oplossing is?

Heerlijk karretje

Er zijn dus twee conclusies te trekken uit deze duurtest: luxe is stilte én de Nissan Micra is een boel auto voor weinig geld. Ik had natuurlijk niet werkelijk gedacht dat de Micra het op kon nemen tegen auto's die twee keer zo duur zijn. Maar rijd je niet heel vaak lange einden op de snelweg, dan is deze kleine Japanner een heerlijk karretje.

In dit segment testten we ook eerder de Ford Fiesta met een soortgelijk aanbod. Persoonlijk vind ik de Fiesta mooier van binnen en de Micra mooier van buiten, maar smaken verschillen. Ze zijn aardig aan elkaar gewaagd.

Vanaf volgende week mogen we ons weer wentelen in de luxe van de stilte met de BMW i3S. 

Rutger Middendorp test elke maand een andere auto in de Bright Duurtest.