Duurtest Peugeot Traveller: veel ruimte en tech

Doet de Peugeot Traveller zijn naam eer aan? Na twee weken en meer dan 3000 kilometer vertelt Rutger het.

Excuses dat ik weer even op mijn stokpaardje stap, maar ook in het geval van de Peugeot Traveller geldt: elke auto is een compromis. De vraag is welke offers gedaan zijn ten bate van welke voordelen. Een opsomming.

Stijl

In stijl op je bestemming aankomen is natuurlijk belangrijk. In zijn genre vind ik deze auto best een knapperd. Eenvoudig, bijna voor de hand liggend vorm gegeven. Geen overdreven gedoe met chroom of flame surfacing om oppervlaktes te breken, maar wel een knap front. Dit is een flinke bus en dat mag je best zien. De velgen zorgen ervoor dat het geen utilitaire bus lijkt voor de loodgieter, maar meer een personenauto. De kleur helpt natuurlijk ook. Maar als je buurman in een Tesla of een A6 Quattro naast je parkeert voel je je alsnog de gast die een busje heeft gekocht. Dat vereist het nodige zelfvertrouwen of gebrek aan f*cks om te geven. 

Formaat

Het formaat van de Traveller zorgt ervoor dat je bij het inparkeren wel even extra goed op moet passen. Het huis waar wij verbleven heeft een poort uit de tijd van paard en wagen. Hoog opsteken is net als toentertijd het devies. Het voordeel is evident: de Traveller is enorm van binnen. Ben je met vier man onderweg, dan neem je de achterste drie zitplaatsen uit en kun je zonder moeite een extra setje banden, een slee, een sneeuwstep, 5 tassen en 3 kratten boodschappen en cadeau's meenemen. Met ruimte over.

Heeft je kind op de achterbank zijn knuffel laten vallen, dan kun je eenvoudig tussen de twee stoelen doorstappen om hem te helpen of even tussen je kinderen in te gaan zitten. (Dat moet je natuurlijk alleen doen als je stilstaat op een parkeerplaats. Professional stuntman. Closed course. Je kent het verhaal). De hoogte zorgt ervoor dat je redelijk op de bok zit. Daar moet je van houden. 

Is het geen plaatje in dit plaatje? 

Er passen ook nog vier zomerbanden, drie kratten en 4 koffers bij. Het lampje linksonder is uitneembaar en als zaklamp te gebruiken. Heeft zich al meermalen bewezen. 

Tech

Wie van speeltjes houdt komt niet te kort in de Traveller. Zeker niet in deze uitvoering. Beide zijden hebben een elektrische schuifdeur, waardoor je niet de hele dag aan een stuk plaatstaal loopt te sjorren als je kinderen in en uit moeten stappen. Het piep-piep-piep geluid draagt alleen maar bij aan de hightech-uitstraling. De chauffeur heeft een modern setje klokken, een stuur met audiobediening en een extra hendel achter het stuur vol knoppen voor de cruise control. 

Ik wil hier niet elke keer op moeten haten, maar totdat ze bij Peugeot de kunst afkijken van Audi of Volkswagen en alles op een logische manier óp het stuur plaatsen, doe ik dat toch. In het donker achter het stuur kun je niet zien welke knoppen er eigenlijk zitten en de knoppen boven- en onderop het verborgen hendeltje​ zijn alleen met onlogische handbewegingen te bedienen.

Om het nog erger te maken is de knopindeling op het stuur ook niet helemaal handig aangepakt. Volumebediening gaat met drukknoppen, volgende track met een rolknop. Andersom was niet alleen logischer geweest, maar voorkomt ook dat je zomaar van je Agnes Obel overgaat naar AC/DC bij het licht misplaatsen van je hand. Gek genoeg zijn deze knoppen ook niet allemaal verlicht 's nachts. Dat geldt ook voor de volumeknop bijvoorbeeld. Raarrr. Overigens zijn dit zaken waar je na een maandje gebruik gewend aan zal zijn en het ongemak minimaal is, maar het is wel indicatief voor de mate van aandacht die aan sommige details besteed is. 

De keyless entry is een feest. Zelfs met de handschoenen aan kun je de auto op slot zetten zonder de sleutels te gebruiken. De duim op de deurgreep plaatsen is genoeg. Ontgrendelen gaat vanzelf, zodra je je hand op de greep legt. Het achterraam is los van de klep te openen, praktisch als je zo volgeladen zit dat er dingen uit kunnen vallen. Of als de auto achter je op de ferry 10 centimeter van je bumper is gaan staan. 

Vorige week hadden we het al over de adaptive cruise control die wel een kleine software update kan gebruiken om optimaal afstand te houden en af te remmen als je een heuvel af gaat. Een automaat zou deze auto ook beter passen. De Head-Up Display in combinatie met de verkeersbordenherkenning zorgt ervoor dat je blik amper van de weg afgewend hoeft te worden tijdens het rijden. Bonuspunten! 

Weggedrag

Vanochtend hebben we door een van oorsprong Duitse bandenexpert met een ijsracende zoon in een Zweedse garage naast een houten huis winterbanden laten monteren. Op basis daarvan moet ik mijn oordeel over het weggedrag van de Traveller aardig bijstellen.

Laat ik voorop stellen: op zomerbanden was het niet het hoogtepunt in comfort, dat is het op winterbanden nog steeds niet. Maar tenzij je tweede auto een Mercedes S-klasse is, zul je daar waarschijnlijk geen klachten over hebben. De auto heeft een hoger zwaartepunt dan pak hem beet een Peugeot 508, maar je hoeft op binnenwegen niet sterk af te remmen voor bochten om het aangenaam te houden voor je passagiers. De Traveller blijft koersvast en helt niet te ver door in de bochten. Uiteraard rijdt praktisch elke stationwagon sportiever. Dat is de prijs die je betaalt voor al die ruimte. 

Prijs

Al die ruimte en al die technologie zijn niet gratis. De Traveller in deze uitvoering kost 66.000 euro. Moet je nagaan dat je hem als Business-editie dus nog een stukje duurder kan maken. Is de Peugeot dat bedrag waard? Als je relaxed op reis wilt, makkelijk van alles mee wilt kunnen nemen en de paar kleine irritaties kunt overwinnen: absoluut.   

Lees ook:

De beste auto's waar we in de Bright Duurtest in 2016 in reden