Eerste indruk basketbalgame NBA 2K18: hetzelfde, maar beter
NBA 2K17 was een hit. Rutger testte de opvolger, die weer concurrentie heeft gekregen van NBA Live van EA.
Als ik het hele jaar slechts één game zou mogen spelen, zou ik blind kiezen voor NBA 2K18. Al jaren is de basketbalsimulatie van 2KSports nummer één in ons huishouden. Dat heeft te maken met mijn voorliefde voor basketbal, maar de NBA 2K-games weten zich elk jaar weer te vernieuwen én boven alles: de kunstmatige intelligentie van de tegenstanders houdt het spel interessant.
Het nieuwe NBA 2K voelt alsof je speelt tegen menselijke tegenstanders, die soms fouten kunnen maken, maar die ook anticiperen als je vaak hetzelfde doet en daar tactisch op inspelen. Scoor een paar punten op rij en je kunt verwachten dat je met een tweede verdediger te maken krijgt. Plots moet je passen in plaats van schieten.
Daarnaast is het aantal gamemodes bijzonder uitgebreid. Het meest gespeelde onderdeel is MyPlayer waarin je een versie van jezelf speelt die het moet maken in de Amerikaanse profcompetitie. Twee jaar geleden met een dramatische verhaallijn van Spike Lee, vorig jaar met een teamgenoot waar je een bijzondere band mee had. Dit jaar ben je iemand die op straat opgepikt wordt door een scout en als twaalfde man op de bank mag beginnen. Daarnaast is er een modus waarin je met 'verzamelkaartjes"' je eigen team samen kunt stellen, uiteraard kun je ook de reguliere competitie naspelen of gewoon even een potje ballen.
Rondlopen in een stadswijk
Om de vaste klanten gerust te stellen: er is niet heel veel om je over te verbazen in de nieuwe 2K18. De graphics zijn ietsje beter. De animaties zijn ietsje beter. Maar al dat gereken dat je console doet om die poppetjes op je scherm zo levensecht mogelijk te laten reageren, lijkt nog sterk op wat het de afgelopen jaren geweest is. De grootste verandering zit hem in de interface van de MyPlayer-spelvorm. In plaats van door een menuutje te klikken loop je nu door The Neighbourhood. Een kleine autovrije stadswijk in Amerika waar op loopafstand van elkaar jouw huis, het kantoor van je agent, de trainingsfaciliteiten, de kapper, de tattooshop en een keur aan winkels te vinden zijn.
Hier lopen ook andere mensen rond die het spel spelen (de meeste in exact dezelfde outfit) en dat levert een wonderlijk ongeloofwaardig schouwspel op. Iedereen in deze buurt is basketballer en iedereen loopt rond alsof hij ergens naar op zoek is. Een aardige gedachte die buurt als interface, maar in essentie kost het meer laadtijd en moet je bij de kapper eindeloze (niet te skippen) dialogen aanhoren die niet veel doen voor je voortgang. Ik vermoed dat volgend jaar de Neighbourhood niet langer in het spel zit. Net als Spike Lee een eenmalige oprisping was.
Facescan met de app
Speciaal voor NBA 2K heb ik bij een eerdere editie een camera voor de Xbox geregeld om mijn gezicht te scannen. Dat lukte voor geen meter omdat het licht niet goed genoeg was. Dit jaar kun je moeiteloos je gezicht scannen met de Facescan App van 2KSports. Je zult het waarschijnlijk wel een paar keer moeten doen om het goed te krijgen, want ik zag er in eerste instantie uit als een alcholist met een hazenlip, maar na een paar pogingen leek ik redelijk op mezelf.
Na een beetje een gelijkend kapsel en baard toegevoegd te hebben riep mijn zoontje: "Papa, dat ben jij". Good enough, maar houd er rekening mee dat Facescan alleen je face scant. De verhoudingen in je gezicht, het formaat van je schedel en dergelijke zou het mee moeten kunnen nemen, maar dat doet het niet. Ik heb nog steeds een erg groot hoofd in het spel en kan daar weinig aan doen. Ik vermoed dat het karma is.
Mijn te grote bleke hoofd in een straat waar geen auto's komen en alle basketbal gerelateerde optrekjes direct naast elkaar liggen.
Trek de portemonnee
Wie begint met het spel en de reguliere editie speelt is een watje met een rating van 60 (van de 99) als hij begint. Een beetje oefenen en spelen en je zit op 63, maar daarna is het langzaam groeien. Tenzij je wat centjes stopt in het spel en Virtual Coins koopt. Voor €20 kun je plots van een 63 naar een 72 schieten. Nog geen LeBron James, maar je kunt tenminste een beetje meekomen in het spel.
Ook voor het virtuele kaartspel MyTeam is een financiële injectie dé manier om een echt leuk team te krijgen zonder weken te moeten gamen. 2KSports heeft een mooie balans gevonden tussen het een beetje leuk houden voor beginners en een trigger geven om wat geld bij te storten voor de game ervaring. De smartphone-app maakt het ook mogelijk wat extra VC te verdienen voor je voortgang en zo heeft het bedrijf een klein ecosysteem om je bezig te houden.
Concurrentie: NBA Live
Voor het eerst in tijden heeft 2KSports weer serieuze competitie, doordat EA Sports weer met een goeie basketbal game gekomen is. NBA Live is na jaren kwakkelen weer terug en heeft alle trucjes afgekeken van 2K. Behalve dan die game-engine die op de achtergrond het spel zo interessant en levensecht houdt. De visuele presentatie van NBA Live is in mijn ogen slicker dan wat 2K doet. Met mooie video's over de Drew League, Rucker Park en andere basketballegendes.
Maar als je eenmaal aan het spelen bent, dan merk je snel dat dit een spelletje is. Dat je de computer kunt verslaan met een herhaling van hetzelfde trucje. Dan is het opeens geen basketbalsimulatie meer, maar een arcadegame. NBA Live is beter geworden, maar NBA 2K18 is nog steeds heer en meester.
Alleen voor basketballers
Niet-basketballers vinden basketbalgames over het algemeen ondoenlijk. Als je de regels niet snapt, niet weet wat een 'pick and roll' is en de capaciteiten van de spelers niet kent (geen driepunters schieten met Javale McGee!), is NBA 2K18 inderdaad onspeelbaar.
Maar heb je een beetje interesse in de sport, dan moet je deze game in de kast hebben. Voor een beetje basketballiefhebber is NBA 2K18 verplichte kost.