Game-review Resident Evil 7 Biohazard: peentjes zweten in VR

Game-review Resident Evil 7 Biohazard: peentjes zweten in VR

29-01-2017 21:11 Laatste update: 26-04-2018 23:53

Met Resident Evil 7: Biohazard grijpt de serie terug naar de survival-horror uit de begintijd. De game is ook met de PlayStation VR te spelen.

Resident Evil 4 staat over het algemeen te boek als het beste deel uit de horror-gameserie. Na een reeks claustrofobische, stroperig trage maar ook nagelbijtend spannende delen, injecteerden de makers deel 4 met een vleugje meer actie, alsook een over-de-camera perspectief vanuit de derde persoon. Die cameravoering was zeer invloedrijk blijkens het gegeven dat andere actie-spellen deze overnamen. Resident Evil 5 was echter nog een stuk actie-voller en deel 6 was helemaal over de top. Resident Evil 6 kreeg dan ook veel kritiek. De game flirtte meer met Michael Bay dan met angstaanjagende monsters in een verlaten landhuis.

Hoe zit het met de horror in Resident Evil 7: Biohazard? 

Met deel zeven keren de makers weer terug naar de oorsprong. Gedurende het hele spel ben je de hulpeloze angsthaas Ethan op zoek naar je vriendin Mia. Je reist af naar het zuiden van Amerika en belandt bij een oud landhuis van de Baker familie.  Voor je het goed door hebt, ben je hun gevangene en krijg je gebakken lichaamsdelen als avondeten gevoerd. Aan de speler de taak om te ontsnappen en je vriendin te vinden. Met een klein beetje munitie en spaarzame wapens moet je je verweren tegen bizarre wezens en de gestoorde Baker-familie die nogal wat wegheeft van de freaks uit The Texas Chain Saw Massacre. De toon is gezet. 

Dat klinkt ouderwets leuk leuk... en eng?

Absoluut. RE7 laat je af en toe schreeuwen om je moeder en hoog gillen als een klein meisje. Met name de eerste helft weet de game je iedere keer weer op het verkeerde been te zetten en leef je als speler tussen hoop en vrees. Daarna wordt de game iets actievoller en valt hij iets meer in herhaling. De Baker-familie zelf is zeer memorabel en jaagt je met hun psychopathische gedrag de stuipen op het lijf, maar de Moulded, de vijanden bestaande uit een soort druipende zwarte pulp, heb je na een tijdje wel gezien. Bovendien is de game een tikje te makkelijk, omdat de checkpoints vrij dicht bij elkaar liggen en er maar twee moeilijkheidsgraden zijn.

Een échte pittige moeilijkheidsgraad komt pas vrij, nadat je de game hebt uitgespeeld. Dit doet gelukkig niks af aan de gegarandeerde kloppende harten, zwetende handjes en angstkreten die je tijdens het spelen zal ervaren. Het is alleen zo dat je dat nu bij vlagen zult doen. De confrontaties zijn goed gedoseerd en voortdurend ben je aan het wachten tot er iets staat te gebeuren... maar dan gebeurt er juist niets. Toch zorgen de krakende planken, het soms spaarzame licht en de ranzige setting van het landhuis en diens omgeving voor een continue naargeestig en onrustig onderhuids gevoel. 

Hoe zit het met PlayStation VR? 

​RE7 is als hele game speelbaar met de VR-headset van Sony. Daarmee bewijst PlayStation in een klap het bestaansrecht van zijn VR-hardware. Het verbaast me dan ook dat ontwikkelaar Capcom en Sony niet gezamenlijk veel meer op de barricade zijn gesprongen. Het werkt namelijk als een tierelier en een bundel (de PlayStation VR headset + de game RE7) voor een scherpe prijs had volgens mij uitstekende zaken kunnen doen. Maar hé, mannen in pakken in Amerika en Japan zullen het vast beter weten.

Hoe dan ook: de game is al intens, maar in VR word je af en toe helemaal gek. Met name tijdens onderdelen waar je je moet verstoppen voor de gillende, krijsende vrouw des huizes brak me in VR echt het angstzweet uit. De game zit sowieso al dichter op je huid dan normaal, omdat het de eerste Resident Evil-game is die je in de eerste persoon speelt, in plaats van in de derde persoon. Maar met een PlayStation VR-headset op je snufferd... wauw. Ik word er soms nog zwetend wakker van. 

Eindoordeel

Resident Evil 7: Biohazard zet de serie terug op de kaart. De keuze voor survival-horror met een campy B-film-verhaal pakt goed uit. Het is met name de eerste helft die de meeste indruk maakt, maar als geheel is deze game zeker geslaagd. Als je de kans hebt, speel deze game dan met de Playstation VR. Dan zul je pas echt weten hoe het voelt om een horror-game te ervaren. 

Meer game-reviews in de rubriek Game van de Week