Games waren vroeger echt moeilijker

Belgische wetenschappers hebben dat op wiskundig niveau vastgesteld bij vijf klassieke Nintendo-series.

De drie Belgische wetenschappers van de Vrije Universiteit Brussel voerden hun onderzoek uit bij de oudere Super Mario, Donkey Kong, Metroid, Legend of Zelda en Pokémon-spellen. Bij deze moderne klassiekers bleek in alle gevallen de moeilijkheidsgraad op NP-complete-niveau te liggen, wat er in de computerwetenschappen simpel gezegd op neerkomt dat het gepresenteerde probleem zo moeilijk mogelijk is.

Dit hebben de onderzoekers gedaan door wiskundige formules los te laten op gefabriceerde staten van het spel. In Pokémon bekeken ze bijvoorbeeld hoe moeilijk het is om je van een bepaald punt naar een doel te verplaatsen zonder een onoverkomelijke vijandige Pokémon-trainer te kruisen. Bij de andere games werden vergelijkbare tests gedaan: hoe moeilijk het is om van punt A naar B te komen, wiskundig gezien.

Eerder dit jaar kwam de Italiaanse wetenschapper Giovanni Viglietta met een vergelijkbaar onderzoek, waarin hij ook de 'computational complexity' van klassieke games aantoonde. Pac-Man is bijvoorbeeld 'NP-hard' vanwege zijn vergelijkbaarheid met het zogenoemde handelsreizigersprobleem uit de computerwetenschappen. Wat is voor een handelsman de kortste weg langs alle steden, waarbij hij elke stad eenmaal bezoekt?

Enige relativering is wel op zijn plaats. Ik zou - omwille van de toorn van oudere gamers - niet durven beweren dat de games van weleer niet uitdagender en minder vergevend waren. Ik durf echter wel te claimen dat een spel als Pokémon gemakkelijker is dan de vier anderen uit het rijtje.