Lees de dramatische gedichten van Google's AI
Google-software leert menselijk communiceren door te lezen en poëzie te schrijven.
Als er iets vreselijk lastig is om computers te leren, is het om menselijk te communiceren. Grote techbedrijven werken eraan, maar met de persoonlijke assistenten als Siri en Google Now zijn nog steeds geen hele gesprekken te houden. Om de kunstmatige intelligentie (AI) van Google menselijker te maken, leest het systeem boeken.
Er zijn 11.000 ongepubliceerde boeken in een neuraal netwerk model gestopt, waaronder bijna 3000 romantische verhalen en 1500 fantasy-boeken. Op die manier leert de AI variaties in de menselijke spraak kennen. Zo krijg je uiteindelijk nooit dezelfde gesprekken, zelfs als de uitkomst hetzelfde is.
De onderzoekers van Google gaven het systeem steeds twee zinnen uit boeken. De computer moest zorgen dat die zinnen aan elkaar gebonden werden via een logische opbouw van nieuwe zinnen. Het levert fascinerende - zelfs wat dramatische - gedichtjes op, waarvan je er hieronder enkele kunt lezen. In het rapport van Google lees je er nog meer.
1.
he was silent for a long moment.
he was silent for a moment.
it was quiet for a moment.
it was dark and cold.
there was a pause.
it was my turn.
2.
there is no one else in the world.
there is no one else in sight.
they were the only ones who mattered.
they were the only ones left.
he had to be with me.
she had to be with him.
i had to do this.
i wanted to kill him.
i started to cry.
i turned to him.