Twitter-opricher doet nieuwe poging met zoekmachine Jelly

Het was de talk of the town, twee jaar geleden in Austin tijdens techcongres SXSW: Jelly, de nieuwe zoekdienst van Twitter-oprichter Biz Stone (die Bright in 2007 interviewde). Het idee klonk toen ook nog cool: een sociale zoekmachine, waarbij mensen een vraag kunnen intikken die andere mensen via gekoppelde social netwerken kunnen beantwoorden.

Maar Jelly flopte als een malle. Waarom? Omdat de vragensteller niet anoniem was. En stel dat elke zoekopdracht die je op Google deed, meteen een tweet zou worden, hoeveel zou je dan nog zoeken? Juist… niet zo veel. 

De pivot mislukte

Aldus geschiedde: de vragen bleven uit. Maar opvallend genoeg stroomden de antwoorden op de ‘paar’ vragen die er waren wel binnen. What to do? Moest Stone de stekker eruit trekken? Of moest Jelly in een nieuw jasje? Dat laatste, vond hij. En dus deed de oprichter van Twitter een pivot, zoals dat in startupkringen wordt genoemd. Het nieuwe idee: mensen konden voorgeprogrammeerde vragen invullen. En zo zou er dan uiteindelijk een database van antwoorden ontstaan, waar de mensheid uiteindelijk ook wat aan had.

Geen heel sterk verhaal, vond ook Stone. En dus besluit hij nu, twee jaar na de launch van Jelly te 'unpivoten': oftewel, terug naar de kern van het idee: een social search-engine. Maar dan mét anonieme vragenstellers en geïdentificeerde 'beantwoorders'. 

Geen nieuwe Google

Jelly 2.0 is nog in bèta en wordt de komende maanden in batches verder uitgebreid met nieuwe gebruikers. "Het is een subjective search", licht Stone tijdens zijn sessie op SXSW toe. En Google dan? Hebben we daar niet genoeg aan? "Google blijven we nodig hebben. Google is de brug tussen miljoenen verloren zielen en miljarden websites. Maar Google is een objectieve zoekmachine, en soms heb je een menselijke mening nodig."

Een mening als zoekresultaat

Om dat te illustreren dist Stone een anekdote op van zijn vrouw die zich afvroeg of ze naar Yosemite op reis konden met hun vierjarige zoontje. ’s Avonds aan tafel verzuchtte ze dat ze het antwoord niet kon vinden. Raar, vond Stone. “Dat Google je toch even?” Maar de tips die hij via Google kreeg - tien tips voor je kids bij Yosemite - waren niet goed genoeg volgens zijn vrouw. Ze had behoefte aan de mening van een moeder.

En dát is exact wat Jelly beoogt te doen. Stel je vraag en via je sociale netwerken komt je vraag via-via terecht bij de juiste persoon die geheid het antwoord weet. "Sterker nog," vult Stone aan, "Je kunt via Jelly ook even een gesprekje voeren met degene met het antwoord op je vraag."

Geen Quora

Maar kennen we dit niet allang? Doet Quora niet precies hetzelfde? Niet volgens Biz. "Quora heeft vooral veel filosofische vragen. Gisteravond zag ik bijvoorbeeld een vraag als 'Hoe is het om twintig jaar in de gevangenis te zitten'. Daar doen wij niet aan. Bij ons worden concretere vragen gesteld. En je vraag zal altijd, áltijd beantwoord worden."

De aanhouder wint?

Of Jelly 2.0 een volwassen zoekmachine gaat worden? De tijd zal het leren. Stone lijkt erg overtuigd van zijn zaak, en zijn grote voordeel: zijn zakken zijn diep genoeg om het een tijdje aan te zien. Een luxe die kleine start-ups niet hebben. Wie weet wordt Jelly volgend jaar opnieuw the talk of the town tijdens SXSW.

Door Vivianne Bendermacher. Bekijk ook een van haar vlogs vanaf SWSW: