Eerste indruk: Spike Lee regisseert basketbalgame NBA 2K16
Eén van de succesvolste sportgames heeft nu een regisseur in de crew. Wordt NBA 2K16 een beter spel door Spike Lee?
De NBA 2K-serie is als de 'FIFA van basketbal'. Jaar na jaar zijn er verbeteringen. Soms kleine, soms grote. Ieder jaar moet er iets aan features vernieuwen, iets wegvallen en iets bijkomen. De grote aankondiging voor 2016 was dat niemand minder dan Spike Lee (Do the right thing, Malcolm X, Inside Man) de cutscenes zou regisseren in de modus waarin jij begint als een jonge basketballer aan je carrière in de belangrijkste competitie ter wereld: de NBA. In Call of Duty zagen we dat goed acteerwerk het niveau van een game flink kan verhogen. Spike Lee werkte niet met namen als Kevin Spacey.
Het begin van het huwelijk tussen game en film is opvallend. Je ziet als kijker van het spel drie types zitten op een bank. In een studio. Met een motioncapture-pak aan. Spike Lee is zelf ook in beeld als de regisseur. De verteller kondigt aan dat hij een verhaal gaat vertellen en we worden erop gewezen dat technologie dat mogelijk maakt. Een voor mij onverklaarbare keuze.
Clichématig
Het verhaal is een vrij clichématige vertelling [SPOILER ALERT] van een jongen die vrienden van de straat heeft, die goed is in basketball, die zijn achtergrond kan ontsnappen met dat talent, maar gedurende zijn carrière toch herhaaldelijk geconfronteerd wordt met zijn verleden.
Waar de mengeling van film en game meteen een flinke deuk oploopt, is in de manier waarop gebruikersaanpassingen ingepast worden in het verhaal. Ik begin de game door mijn karakter aan te maken. Een point guard van 1 meter 83 met een blanke huidskleur en een grote baard. In het verhaal van Spike Lee heeft Rutger Middendorp opeens twee donkere ouders én een donkere tweelingzus. Nu heb ik slechts kort biologie gevolgd, maar volgens mij is dat hoogst ongebruikelijk. Daarnaast ben ik in de cutscenes opeens een beer van een kerel, terwijl ik tijdens wedstrijden de opgegeven 1 meter 83 ben. Suspension of disbelief opgeheven.
Ik en mijn tweelingzus.
Spike Lee met zijn acteurs in motion capture pakken.
De cutscenes zijn overigens in het eerste jaar van je carrière frequent én lang. Aan het einde van een cutscene heb je opeens een beslissing genomen waar je als gamer geen invloed op hebt. Je kijkt een stukje film en mag pas als dat afgerond is weer een game gaan spelen.
Die game is overigens geweldig. Weer sterk verbeterd ten opzichte van vorig jaar. Zowel je medespelers als tegenstander zijn slimmer geworden. In de carrièremodus heb je ook verantwoordelijkheid voor je brand. Welke 'endorsements' ga je achterna? Met welke andere basketballers word je gezien buiten de wedstrijden? Train je genoeg of zit je alleen achter geld aan? Allemaal mooie toevoegingen. De relatie tussen film en game is op dit moment echter meer onhandige basisschoolverkering dan gelijkwaardig huwelijk.
Lees ook: