Duurtest Alfa Romeo Mito QV, conclusie: kleine auto, groot hart

Na drie weken duurtest zeggen we weer gedag tegen de Alfa Romeo MiTo QV. Een klein autootje met een groot hart. 170pk in een matgrijs geverfd Italiaans kostuum. Puristen nemen het Alfa Romeo kwalijk dat de QV geen hardcore straatracer is als de stuiterbakken van Renault Sport. Maar de MiTo QV is dagelijks bruikbaar, comfortabel en snel, zonder messcherp te zijn.

Het is een compromis dat bij je moet passen. Ik vermoed dat Alfisti (Alfa-liefhebbers) over het algemeen meer hebben met een harder geveerde, strakkere auto. Maar de gemiddelde koper van een 'tweede auto' heeft aan de QV's wat zachtere eigenschappen meer.

Zie, het is geen grote auto.

Italiaanse kuren
De duurzaamheid van een auto kun je niet testen met het rijden van een persexemplaar gedurende drie weken, maar gekke kuren kwamen we niet tegen. Alleen de sleutel had soms een subtiele polsbeweging nodig om uit het slot te komen. Dat hoort. Anders is het geen Italiaan meer.
Het infotainmentsysteem is eenvoudig te bedienen, bevat prima navigatie op basis van TomTom software en geeft bovendien ook nog eens een evenwichtig geluid.

Geen raamstijl. Dat is pas stijl.

Freud, zeg het maar.

Conclusie
Het goede nieuws voor Alfa Romeo is dat de meest voor de hand liggende concurrent (de Mini Cooper S) met de laatste iteratie een flink stuk lelijker is geworden. Bovendien kost hij een paar duizend euro meer. (Die verdien je naar alle waarschijnlijkheid wel weer terug bij het inruilen.)
De QV schreeuwt niet van de daken dat het een sportieve jongen is. De matgrijze verf (voor 800 hele euro's) is daardoor wel een must. Die laat gedistingeerd zien dat je hier niet met een instappertje te maken hebt.

Volgende week
Volgende week stappen we in de enorme Volvo XC90, met een touchscreen groter dan je iPad en het uiterlijk van een Zweedse zwemkampioen.

Lees ook:
Alfa Romeo MiTo QV (deel 1, deel 2)
convertedNodes