Duurtest: de $%&*@ Alfa Romeo 4C
Na een maand in een brave Zweedse stationwagon is het tijd voor Italiaans temperament. Alfa Romeo's 4C.
Van het apparaat dat we het meest gebruiken krijgen we geen inzicht in zijn werking. Een smartphone is in de meeste gevallen zowel letterlijk als figuurlijk een black box. Je mag er een stekkertje in doen en vier knopjes beroeren. Daar houdt de mechanische interactie mee op. De magie komt uit regels code die je ook in je hand hebt, maar niet kunt zien.
Die tendens van virtualisering zien we ook bij auto's. De BMW M5 en Golf R bijvoorbeeld moesten cilinders inleveren bij de laatste modellen. Dat werd gecompenseerd door een ingebouwde synthesizer die artificieel motorgeluid door de speakers laat horen. Het anti-gif kwam deze week binnen: de Alfa Romeo 4C.
Hij is ongemanierd
De 4C is klein. Je hebt het gevoel met je voeten tussen de voorwielen te zitten en uit het raam de achterspoiler te kunnen raken. Hij is een volle 40 centimeter korter dan een Porsche Cayman. En dat is ook een compacte tweezitter.
De 4C weegt bijna niets. Nou ja, als je moeder 895 kilo zou wegen, zou je dat niet "niets" durven noemen. Maar voor een sportauto die in 4,5 seconde naar 100 gaat is het niets. Dat komt omdat je in een heuse carbon kuip zit.
De 4C is ongemanierd. Als ik de motor start loopt de straat uit vanwege het kabaal (mede dankzij de open uitlaat die ons testmodel heeft). Hij weigert je te helpen met zaken als stuurbekrachtiging. De deur gaat wel open, maar vervolgens moet je over een drempel stappen waar je strakke broek niet tegen kan. En dan moet het feest nog beginnen.
Het recept van de 4C is als volgt:
Lichtgewicht auto + eenvoudige, opgefokte motor - elektronische hulpmiddelen = Alfa Romeo 4C.
Het eerste ritje op bijna kale achterbanden tijdens een regenbui die de apocalyps aan leek te kondigen was er dan ook eentje met het hart in de keel, het zweet onder de oksels en de knokkels wit van het knijpen in het stuur. De plassen en de sporen in de weg verleiden de 4C eindeloos tot uitstapjes op de verkeerde weghelft of in de berm. Worstelend kwam ik aan in Groningen.
Toen op de terugweg de boel opgedroogd was, bleek de kleine Italiaan getransformeerd. Heel precies kon ik de auto plaatsen op de weg. Elk steentje onder het wiel kon ik voelen en via de pedalen leek ik telepatisch verbonden met het blokje dat achter mijn hoofd steeds warmer werd. Bij volle acceleratie hoor je naast je linkeroor de buitenlucht sissend de motor ingezogen worden. Bij doorschakelen vlak voor de cijfertjes rood worden hoest de Alfa mechanisch.
Koopadvies: neem een smalle zitverhoger voor uw kind. Deze zal beter in de niet verstelbare voorstel passen.
Onze fameuze duurtest-Ikea-run werd met glorie doorstaan.
Molto Italiano
Hoe Italiaans wil je het hebben? Een opvliegerig klein autootje. Een sportieve volbloed. Elk cliché komt tot leven. En waar clichés meestal uitgemolken zijn, is de Alfa Romeo 4C een ideaal tegengif voor alles wat 'virtualiseert' om je heen en in je handen. Met een vanaf-prijs van 70.000 euro is de Alfa in absolute termen niet goedkoop, maar koop een Volkswagen Passat Station én een Alfa 4C en je bent nog goedkoper uit dan met de Porsche Cayman GT4 die we laatst reden.