
Scheidsrechter wil vergeten worden door Google
Een arbiter die loog over een niet gegeven penalty, heeft Google links laten verwijderen naar artikelen over het incident.
In mei bepaalde (pdf) het Europese Hof van Justitie dat Google pagina’s met persoonlijke informatie uit de zoekresultaten moet verwijderen als mensen daar met een goede reden over klagen. Het idee achter de uitspraak is simpel: je hebt het recht om door de zoekmachine te worden vergeten.
Om aan de uitspraak te voldoen heeft Google sinds eind mei een formulier online staan waarmee je kunt vragen om bepaalde zoekresultaten te verwijderen. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt, zo blijkt. De zoekmachine heeft naar eigen zeggen al 50.000 verzoeken tot verwijdering ontvangen.
De eerste gevolgen van het ‘recht om te worden vergeten’ worden nu zichtbaar – of eigenlijk: onzichtbaar.
Grote verliezen
Zo heeft Google onder meer links verwijderd naar twee stukken op de BBC-site en zes artikelen op de site van The Guardian. Drie van die Guardian-artikelen, uit 2010, handelen over een voormalige Schotse scheidsrechter die tijdens een voetbalwedstrijd tussen Celtic en Dundee United terugkwam op zijn beslissing om Celtic een penalty te geven en vervolgens loog over de reden waarom hij dat deed.
Hoewel Google wel zo netjes is om site-eigenaren te informeren over het verwijderen van de links, vertelt de zoekmachine er niet bij waarom dat gebeurt. En dat schiet The Guardian en de BBC in het verkeerde keelgat.
Is de informatie in een BBC-artikel uit 2007 over de voormalige baas van Merrill Lynch, die moest opstappen omdat de zakenbank grote verliezen had geleden door enkele riskante investeringen, bijvoorbeeld niet langer relevant, vraagt economie-redacteur Robert Peston zich af.
Stopwatch
The Guardian vindt het vreemd dat Google door de uitspraak het recht krijgt om de geschiedenis te ‘herschrijven’. “Je kunt ervoor pleiten om sommige verhalen uit het archief te halen”, schrijft James Ball van de Britse krant.
Mensen maken fouten en het is vervelend als je daar tot in de lengte der dagen de nadelige gevolgen van ondervindt, erkent Ball. Bijvoorbeeld als een potentiële nieuwe werkgever besluit om je niet aan te nemen omdat op de eerste pagina met zoekresultaten een link staat naar een pagina over een misstap die je jaren geleden hebt begaan. “Maar zulke redactionele beslissingen moeten wel door de uitgevers worden genomen, en niet door Google”, vindt hij.
Volgens Ball betekent het vonnis van het Europese Hof van Justitie een inbreuk op de persvrijheid. “Door de uitspraak is de vrijheid van expressie nu voorzien van een stopwatch. Onze journalistiek kan alleen worden gevonden totdat iemand vraagt dat zij wordt verwijderd.”
Overigens zijn de artikelen van de krant over de liegende scheidsrechter nog altijd via Google te vinden – alleen niet meer door op zijn naam te zoeken. Zoek in plaats daarvan op: “Scottish referee who lied”.