Geheugen als een pudding
Elektronisch geheugen met de fysieke eigenschappen van pudding zou in de toekomst gekoppeld kunnen worden aan biologische systemen.
We weten allemaal dat elektronica in combinatie met vocht als water en vuur zijn. De starre elektronica gaat gegarandeerd stuk in vochtige omgevingen. Amerikaanse wetenschappers ontwikkelden prototypes van een nieuw soort elektronisch geheugen dat niet alleen perfect functioneert in vochtige omgevingen maar tevens de fysieke eigenschappen heeft van een gelatine pudding.
Het pudding-geheugen is gemaakt van een vloeibare legering bestaand uit de metalen galium en indium in een op water gebaseerde gel, vergelijkbaar met gels die vaak in biologisch onderzoek gebruikt wordt. Dat betekent dat dit nieuwe geheugen in de toekomst gekoppeld kan worden aan biologische systemen zoals cellen, enzymen en weefsels.
Het geheugen functioneert als memristors waarvan gedacht wordt dat dit de volgende baanbrekende generatie geheugen wordt. De metaallegeringen in het geheugen functioneren als elektrodes. De elektrodes genereren een geoxideerde huid die niet geleidt zodra deze onderhevig is aan een positieve lading. Als de lading negatief wordt, geleidt de huid wel. Vrij te vertalen als aan of uit, als een 0 of een 1, oftewel het binaire getalsysteem waarop elektronisch geheugen draait.
Overigens zal een praktische toepassing nog jaren op zich laten wachten want deze technologie is nog niet geoptimaliseerd om grote hoeveelheden geheugen op te slaan. Maar toch, de realiteit van de cyborg is hiermee mogelijk weer een stapje dichterbij.