
Lezen tijdens het eten
Een tafelkleed met Wikipedia-wijsheden. Puntje voor puntje geprogrammeerd.
Font of the Loom is een set tafelkleden met daarop een stuk of vijftien wijsheden van Wikipedia. Geen bloemetjes of strepen, maar letters wilde Bertjan Pot uit het weefgetouw persen.
Voor het weefgetouw in het Tilburgs Textielmuseum mag je nog een aardig potje programmeren leren. 'Ieder draadje is programmeerbaar,' vertelt ontwerper Bertjan Pot. Bij Font of the Loom (letterlijk vertaald 'lettertype uit een weefgetouw') kun je zien dat ieder puntje anders geprogrammeerd is. De binding waarin de horizontale en verticale draad in een weefsel elkaar kruisen heeft Pot stuk voor stuk bepaald. Als het maar een klein beetje verschuift, wordt de letter onleesbaar.
'In een museum lees je soms langer het bordje dan dat je naar het schilderij zelf kijkt.' Dus zocht hij een beetje onzinnige tekst voor op het tafelkleed. Het werden een aantal Wikipedia-pagina's met dingen die hij zelf mooi vindt. Dat wisselt van Michael Jacksons concerten naar wat een haiku is. Maar bij de derde tekst hoopt Pot dat je de kluts kwijt bent en dat je alleen nog maar denkt: 'Wat een mooi letterype.'
Bertjan Pot kun je kennen van de Random Light, een bol bestaand uit harde draden. Voor het honderd jarig jubileum van ARCO ontwierp Pot de Slim Table, een stalen tafel met een houten fineerlaag. Zo produceert hij een onmogelijk ranke houten tafel.


<object width="425" height="350" data="http://www.youtube.com/v/susEfsHcJAI " type="application/x-shockwave-flash"><param name="data" value="http://www.youtube.com/v/susEfsHcJAI "><param name="src" value="http://www.youtube.com/v/susEfsHcJAI "></object>