Sex and the Server: Cyberbabes

Op internet worden tientallen meisjes beroemd.

Wat Christine Dolce en Miss Plastic volgens Marie-Claire gemeen hebben? Ze zijn chirurgisch gepimpt.

Internet heeft deuren geopend voor meisjes waar de wereld anders waarschijnlijk nooit iets van had gehoord. Of het nou via Myspace, Flickr, Youtube of zomaar een eigen website is, overal op internet zijn in eerste instantie nietszeggende girls next door opgeklommen tot wereldberoemde cyberbabes. Of sekssymbolen. Neem nou Christine Dolce. Een paar jaar geleden wist niemand wie ze was, behalve dan haar familie, vriendinnen, de opgeschoten spierballen uit haar vriendenkring en haar collega-vigagistes. Want dat was ze, een 23-jarige visagist uit Californië. Met een Myspace-profiel onder de naam Forbidden.

Ja, er stonden wel wat sexy plaatjes op haar site, maar een schoonheid waar je er maar eens in je leven een van tegenkomt was ze nou ook weer niet. Sluik asblond haar, broodmager, een cupmaat zo groot dat je er een elftal mee knock-out kan slaan. En veel, heel veel make-up. Toch werd ze opeens bekroond tot Queen of Myspace door Vanity Fair en niet veel later ging ze van pixels naar papier en belandde ze in de Playboy. En van de Playboy ging ze weer terug naar de pixels: ze werd vereeuwigd als gamebabe in het computerspel Def jam: Icon.

Op haar weblog schrijft ze trots over haar rol in die game. Het deed me denken aan een interviewtje met de nieuwe Lara Croft, die haar roem te danken heeft aan de digitale heldin uit Tomb Raider. Ook zij was trots geassocieerd te worden met een icoon uit een computerspel. Op de website Boing Boing las ik een stukje over Christine's feestje ter gelegenheid van haar Playboy debuut.

De fotograaf ter plaatse verwonderde zich over de Christine look-a-likes die er rondliepen. Chirurgisch gepimpte meisjes, zo noemde hij ze. Zoals bijvoorbeeld Myspace babe Miss Plastic, die ook in de Playboy te bewonderen was. Ze hadden allemaal dezelfde haren, borsten en pakjes aan.
Allemaal copy-paste gevalletjes. Meisjes met een upgrade. Stel je voor dat die virtuele perfectie echt de nieuwe standaard wordt. Niets beperkt houdbaar, maar digitale perfectie, net als in de games, als grootste schoonheidsideaal.
Wat zou de wereld er dan eng uitzien.