
DAG-column: Niet leuker
De gure zondagmiddag van vorige week besloot ik te gebruiken om mijn belastingaangifte te doen.
Vroeger zaten mijn handen en kleding altijd onder de vlekken, van eten, inkt, lijm of verf. Wat ik ook deed, ik werd er vies van. En nog steeds ben ik niet in staat tot netjes schrijven op een papier. Gedachteloos kladder ik allerlei stukken papier onder die ineens een aanvraagformulier of belangrijke notities blijken te zijn. Mijn belastingformulier zag er dan ook altijd verweerd uit, met diverse koffiespetters en plakkaten Type-ex waar ik net te vroeg op had geschreven voor het helemaal droog was. Digitale invulvakjes werken prima.
Nog een voordeel van het digitale formulier zijn alle kleine vraagtekentjes. Klik erop en je krijgt uitleg over dat specifieke onderdeel en hoeft niet zoals vroeger in tig pagina’s op zoek naar aanvulling 29f. De online rekenhulp doet het ook goed. Je vult je spaartegoeden daar in, of je schulden, en er rolt een overzicht uit. Kan ook met een rekenmachine op een kladje natuurlijk, maar dit is clean. De beste uitkomst is natuurlijk dat het formulier zelf alles optelt en onmiddellijk een overzicht geeft van het totaal. En dat zonder Type-ex. Zou het minder gesjoemel opleveren trouwens?
Eigenlijk ben ik het wel eens met de slogan van de Belastingdienst, leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker. Afgezien het feit dat ze onlangs nog 700.000 aangiftes kwijtraakten hebben ze één ding slecht voor elkaar. En dat is dat je een DigiD nodig hebt om het te kunnen versturen. Vorig jaar was dat mijn struikelpunt, en dit jaar is het niet anders. Ik wist mijn DigiD gebruikersnaam en wachtwoord niet meer. In een map met papieren vond ik de brief van DigiD uit 2006 terug, maar daarop staat alleen een activeringscode. Geen wachtwoord. Veiliger natuurlijk, maar ook onhandig, daarom had ik er met pen zelf bijgeschreven. Helaas werkte het niet. Vast omdat ik vorig jaar ook een nieuwe had aangevraagd? Ook in mijn mailarchieven - ik stuur logins en wachtwoorden meestal naar mijn e-mailadres zodat ik ze daar archiveer - was er niets van terug te vinden.
Na een paar keer een logisch wachtwoord proberen werd ik op het strafbankje van DigiD gezet en mocht een half uur niet meer op de site komen. Ook niet om een nieuwe DigiD aan te vragen. Het enige wat ik kon doen, na nogmaals een half uur strafbankje, was een nieuwe DigiD aanvragen. En dat gaat per post. Ik wacht er nu al langer dan een week op. Wat hebben ze bedacht als slogan bij DigiD. Leuker kunnen we het niet maken, wel langzamer?
Die DigiD gebruik je te weinig om ‘m te kunnen onthouden en na een jaar weet je niet meer waar ik hem hebt opgeschreven. Maar ja, ik ben dan ook een sloddervos.