DAG-column: Het wijnincident

Even daarvoor was ik er getuige van hoe een uitzending van Pauw en Witteman een absurd einde had. Joran van der Sloot en zijn ouders kwamen er hun allerlaatste interview geven omdat Joran niet langer verdacht wordt van de verdwijning van Natalee Holloway op Aruba. Aan tafel zat ook misdaadjournalist Peter R. de Vries, die zo zijn bedenkingen heeft bij deze zaak en Van der Sloot met vermeende leugens confronteerde. Ze leken allen heel beheerst. Tot de camera's stopten met uitzenden. Joran stond op en gooide een glas rode wijn in het gezicht van Peter R. de Vries.

Mijn eerste gedachte was, dit moet ik op internet zetten! Via Twitter, een programma waarmee je je sociale netwerk kan laten weten wat je aan't doen bent - meldde ik het relletje. Mijn tweede gedachte was snel een foto maken. En zo maakte ik - nou ja, mijn vriend die iets meer lef had - een foto van een opstootje in de hal waar de moeder van Joran de zaak probeerde te sussen.

Op Twitter werd mijn bericht opgepikt door andere internetters. Zo stond het bijvoorbeeld op de weblogs van journalisten Maarten Reijnders en Francisco van Jole, en ook op GeenStijl. Uren later volgden de massamedia pas. Een bericht van nog geen 100 tekens wist van een golf van publiciteit op te wekken. Dat is best kicken. De bewuste foto, waar het incident niet eens op te zien is, was anderhalve dag later al meer dan 60 duizend keer bekeken.

Waar je vroeger na een spannende gebeurtenis de dag erna misschien je vrienden of ouders zou bellen, is de eerste gedachte nu het te verspreiden. De drang om te delen is erg groot, en niet alleen bij journalisten. Kijk maar naar alle persoonlijke weblogs foto-albums en profielpagina's. De massamedia mogen dan uiteindelijk de meeste lezers of luisteraars bereiken. De persoonlijke berichtgeving op internet is veel en veel sneller. Vooral rond middernacht.