Fantasy Island

Met veel lawaai komt de oppervlakte van het interactieve landschap in beweging. De bedieningsinterface van Dynamic Terrain is een op de muur geprojecteerd heuvellandschap dat door Janis met een muis aangestuurd wordt. Als ik de luidruchtige boormachines wegdenk die aan de onderkant helpen om de hoogteverschillen tot stand te brengen, lijkt het even alsof ik de ontstaansgeschiedenis van de Pyreneëen in een paar seconden aan me voorbij zie trekken. De boormachines zitten er in omdat het een prototype is. Prima. Maar een prototype van wát eigenlijk?

Janis laat zich al net zo moeilijk in een hokje stoppen als zijn project. Kunstenaar, ontwerper of architect, het maakt hem niet zoveel uit. 'Als je Dynamic Terrain ziet als een meubel, zou je er al liggend een videogame op kunnen spelen dat op het plafond is projecteerd. De acties in het spel laten dan het ligelement bewegen.' Ik neem plaats op het oppervlak. Met stugge bewegingen word ik als een deegmachine door elkaar geschud. Misschien is het game-elelement inderdaad precies wat er aan een modern massagemeubel nog ontbreekt.

<font size="1">Janis op zijn eiland. Op zijn website staan videos van Dynamic Terrain in actie.</font>

Janis gaat verder. 'Je mag Dynamic Terrain ook zien als modulair element waarmee in een gebouw complete wanden of vloeren gebouwd kunnen worden.' Daarin gingen sommigen hem al voor. Zoals DECOI. Dit onderzoeksatelier bouwde in 1999 een muur uit honderden kleine computergestuurde elementen. Als een architectonische lichtkrant kon je er teksten mee schrijven of zag je de rimpeling van water langs de muur ontstaan. Prachtig.

Bewegende architectuur. Door zijn verschijningsvorm doet het project me sterk denken aan de organische interieurs uit de jaren 70 van Verner Panton. Stel je voor dat de wanden in dit filmpje echt tot leven komen. Ik kan niet wachten. Maar zover is het nog niet. Vooralsnog zet Dynamic Terrain vooral de fantasie in beweging.

<font size="1">Ook in SOCO: De keuken van Peter Distol gemaakt van suiker.</font>

Dynamic Terrain is onderdeel van de expositie Defining the Space in het Social Contemporary Center for the Arts (SOCO). Een kleine ruimte met een grote naam die tot doel heeft om commerciële opdrachten te genereren voor de exposerende kunstenaars. De expositie duurt tot 7 januari.