©Netflix
Recensie: Netflix’ Zero Day is de eerste politieke thriller in het nieuwe Trump-era
Voor één minuut worden alle computersystemen in de Verenigde Staten tegelijkertijd uitgeschakeld door een onbekende dader. De schade en het dodental wordt zelfs vergeleken met de aanslag op het World Trade Center. Een oud-president, gespeeld door Robert De Niro, mag een taskforce leiden met ongekende vrijheid om de vijand te vinden. Alleen in het moderne Amerika functioneert de politiek lang niet zo goed als vroeger. Dat realistische detail maakt Zero Day veel enger dan verwacht.
Iedereen die het nieuws volgt weet het al: onder president Trump is de Verenigde Staten niet meer de betrouwbare bondgenoot voor de westerse wereld, die het na de Tweede Wereldoorlog was. Zero Day geeft geen antwoord op de vraag of dat goed is voor de wereld, en ook niet of het goed is voor de VS zelf. De vraag die het wel beantwoordt: wat als het moderne Amerika getroffen wordt door een allesvernietigende cyberaanval, en de geheimzinnige daders beloven dat ze een nog veel grotere aanval plannen?
Het politieke spel wordt harder gespeeld
Dan wordt er gekeken naar een van de laatste presidenten die nog de republikeinen en democraten in één kamer kon krijgen zonder dat er gewonden vielen. In dit geval George Mullen, gespeeld door De Niro, die rustig zijn pensioen viert en zijn memoires probeert te schrijven.
Hij mag de taskforce leiden, krijgt ongekende middelen en mag zelfs burgerrechten aan zijn laars lappen. Toch worstelt Mullen in de rol, omdat zijn ouderwetse charme en politieke tactieken niet meer lijken te werken tegen de nieuwe generatie, die het spel veel harder speelt. Met zoveel woorden wordt dit ook aan hem verteld door president Evelyn Mitchell, vertolkt door Angela Bassett. Gelukkig krijgt Mullen hulp van een gluiperige Jesse Plemons die veel minder volgens de regels durft te spelen.
Puur kijkend naar de formule is Zero Day een keurige politieke thriller, die lekker speelt met moderne vraagstukken. Bijvoorbeeld onze afhankelijkheid van digitale infrastructuren, maar ook hoe belangrijk de publieke opinie tegenwoordig is. Met desinformatie en hinten naar samenzweringen kan er een hoop schade worden aangericht, en dat dubbelzijdige zwaard moet Mullen ook hanteren om bij de waarheid te komen.
Eerste serie van Robert De Niro
Het echte klapstuk van Zero Day is dat Robert De Niro voor de allereerste keer speelt in een streamingserie. Tegenwoordig moet je een muntje opgooien of de oude legende zijn best doet voor de camera; er zijn films waarin hij lijkt te slaapwandelen. Maar hij heeft er duidelijk zin in en laat de worstelingen van de bejaarde president goed zien.
Niet toevallig is De Niro een van Hollywoods grootste Trump-haters. Zo heeft hij meerdere keren toespraken gehouden over het kwaad dat de huidige president de VS aan kan doen. Dat wordt hem uiteraard niet in dank afgenomen door een deel van het land, en zo’n zelfde haatgolf krijgt Mullen in Zero Day voorgeschoteld. Verder valt op dat de schrijvers bewust Mullen op Joe Biden – Trumps presidentiële voorganger – hebben doen lijken. Zo hebben beide mannen plotseling kinderen verloren en wordt er door hun hoge leeftijd openlijk getwijfeld of ze het zware politieke werk nog aankunnen.
Deze details en vraagstukken maken een prima politieke thriller een stuk actueler, en daardoor spannender en enger. De vraag die het stelt is bovendien heel terecht: kan de huidige VS als samenleving een allesvernietigende cyberaanval nog overleven?
Zero Day staat nu exclusief op Netflix.
Lees meer over streaming en schrijf je in voor onze nieuwsbrief.