©Unsplash
Nederland heeft het Oceaanverdrag voor bescherming van zeeën niet getekend
Binnen de VN hebben vijftig landen hun handtekening al onder het Oceaanverdrag gezet, maar er zijn er nog tien nodig om het verdrag in werking te stellen. Nederland schittert door afwezigheid op dit verdrag dat stelt dat er in 2030 30 procent van de oceanen moet zijn beschermd.
Waarom Nederland precies niet heeft getekend is onduidelijk. Volgens een woordvoerder van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat is het er wel mee bezig (via NOS). Het oceaanverdrag heeft gevolgen voor onder andere scheepvaart en visserij, want dat wordt in de beschermde gebieden beperkt. De Noordzee kan veel hulp gebruiken, maar krijgt die nu niet. Opmerkelijk, want we zijn in Nederland wel afhankelijk van deze zee voor transport, energie en voedsel. Voor 2030 moet 15 procent van de Noordzee beschermd zijn voor intensieve sleepnetvisserij, maar dat is nu pas 5 procent.
Oceaanverdrag
Het lijkt misschien traag te gaan met het verdrag, maar het is waarschijnlijk binnen drie jaar voor elkaar, wat niet vaak gebeurt met dit soort grote afspraken. Waarschijnlijk is het verdrag later dit jaar van kracht: het kost 120 dagen nadat het zestigste land tekent. Dat verdrag is hard nodig, want op dit moment is slechts 8 procent van de oceanen beschermd.
Je kunt je afvragen waarom we er dan niet naar streven om 100 procent van de oceanen te beschermen, maar volgens onderzoekers helpt het al enorm als een deel van de oceaan wordt beschermd, omdat het leven daardoor kan herstellen en daar profiteren niet-beschermde oceaandelen ook van. Mensen plukken er ook de vruchten van, want oceanen zijn essentieel voor zuurstof, voedsel, CO2-opslag en meer.
Diepzeemijnbouw
Als het verdrag er eenmaal is, komt er ook een VN-top rond oceaanbescherming. De toppen zijn er niet alleen om te bespreken wat er wordt gedaan, maar ook wat er nog kan worden gedaan. In ieder geval hebben 37 landen al toegezegd diepzeemijnbouw niet toe te staan. De Verenigde Staten niet, want die willen juist diepzeemijnbouw toepassen om metalen uit de grond te halen, zoals kobalt, nikkel, lithium, mangaan en koper. Die worden weer gebruikt voor batterijen, elektrische voertuigen en windmolens. Het is echter onbekend hoe groot de ecologische schade aan de oceaanbodem zal zijn en de ecosystemen binnen de oceaan. En dus uiteindelijk ook hoeveel last we er buiten de oceaan van zullen hebben.
Lees meer over natuur & milieu en download de Bright-app.