Duurtest Porsche Macan Turbo: de kennismaking

De komende vier weken rijdt onze autotester Rutger in de eerste elektrische Porsche die geen Taycan heet. De Macan; een SUV met volledig elektrische aandrijving en toch het woord turbo op z’n gat. 

Porsche liet met de Taycan zien hoe ze trouw konden blijven aan hun sterkste kanten en toch de overstap naar elektrisch konden maken. De Taycan oogt als een Porsche, zit als een Porsche en stuurt als een Porsche. Het enige dat mist aan de klassieke ervaring is de roffel van de 6 cilinder boxermotor. Daarvoor krijg je een absurde hoeveelheid vermogen voor terug, die altijd beschikbaar is, zonder dat het zeeniveau er significant van stijgt of je een astma pufje voor je kind moet gaan halen bij de apotheek. You win some, you lose some. 

De Macan is sowieso geen auto voor de Porsche purist. Die zijn het niet over veel eens, maar dat de 911 een échte Porsche is grotendeels wel. De vorm, de motorisering, dat is de auto waar je aan denkt bij een Porsche. De Taycan is met zijn achterdeuren al een stapje verder weg. De hoog op de poten staande Macan is met een benzinemotor al verder van de 911, maar elektrisch aangedreven helemaal. Daar kun je iets van vinden, maar de meeste Porsche rijders kopen een Macan of een Cayenne. Dus de grootste klantengroep is óf geen purist, óf heeft genoeg aan een kleine essentie van het merk. 

Onmiskenbaar Porsche-gevoel

Zodra je in de Macan stapt voel je iets wat alleen een moderne Porsche kan bieden. Het lijkt alsof alle bouten net iets harder aangedraaid zijn dan bij andere auto’s. Dat de stoelen je net iets meer vastgrijpen. Dat het stuur net iets gevoeliger is. Als je het pedaal intrapt is er de kracht die je bij elektrische auto’s met overbodig veel pk’s kent, maar de Porsche ingenieurs hebben net iets meer geweld toegevoegd. Trap je het pedaal in, dan houdt de auto je heel netjes in een rechte lijn, door allerlei ingrepen in de toevoer van energie naar individuele wielen. Maar er is net dat beetje wielspin, net dat kleine nerveuze trekje onder je. Dat maakt het rijden in een Porsche net dat stukje leuker. Geef op een natte weg teveel gas en de achterkant wil een klein beetje uitbreken in de bocht. Niet zo erg dat je de verzekeringsmaatschappij moet gaan bellen, maar wel genoeg om even te voelen dat je (nog) leeft. 

De komende weken gaan we dieper in op de rijervaring, de laadsnelheden, het infotainment systeem en zullen we de prijs onder ogen moeten zien. Maar voor nu zit ik nog even in de honeymoon-fase. 

Rutger test elke maand een andere auto, volg het in de Bright Duurtest.