Gif-animatie opgeslagen in levend DNA

Gif-animatie opgeslagen in levend DNA

14-07-2017 10:03 Laatste update: 26-04-2018 19:14

Wetenschappers hebben een gif-animatie opgeslagen in het DNA van levende bacteriën.

DNA, dat de genetische code van al het leven op aarde bevat, leent zich ook voor opslag van digitale data. De biologische DNA-code bestaat uit vier tekens en heeft iets weg van computertaal, maar is veel efficiënter te gebruiken om data te bewaren. Zo passen al je foto's, je hele muziekcollectie en de 839 afleveringen van Doctor Who in slechts één molecuul. En dan heb je nog ruimte zat voor nog veel meer.

Wetenschappers van de Harvard-universiteit verwachten dat je al je bestanden in de toekomst in je huid bij je kunt dragen. Ze experimenteren momenteel met het opslaan van gegevens in het levende DNA van bacteriën. De wetenschappers gebruikten de genetische software CRISPR om een kleine GIF-animatie in de genen van levende E.coli-bacteriën op te slaan. Het gifje, dat bestaat uit 5 frames, is de wereldberoemde animatie van een galopperend paard met rijder. Deze animatie bestaat uit de allereerste stop-motionfoto's die in 1870 door de Britse fotograaf Eadweard Muybridge werden genomen.

Elke pixel van de beeldjes wordt omgezet naar nucleotiden, de bouwstenen van DNA. Met CRISPR konden de wetenschappers deze nucleotiden met 'knippen en plakken' in de genen van de bacteriën plaatsen. Via DNA-sequencing konden de wetenschappers vervolgens het aangepaste DNA van de bacteriën uitlezen en 90 procent nauwkeurig de GIF-animatie weer afspelen.

Biologische sensoren

Techbedrijven hebben grote plannen rond DNA voor data-opslag. Zo wil Microsoft over een paar al een werkende DNA-opslagserver realiseren die massaal data opslaat. Meestal wordt er dan synthetisch DNA gebruikt. Het Harvard-onderzoek onderscheidt zich door data in het DNA van een levende organisme op te slaan.

De wetenschappers hopen dat ze biologische sensoren kunnen programmeren die allerlei data in levende cellen kunnen waarnemen en opslaan, zodat dit later uitgelezen kan worden. Hoewel het nog lang zal duren voordat je muziekbibliotheek in je huidcellen geprogrammeerd worden, zou het kunnen bijdragen aan wetenschappelijk onderzoek. Zulke biologische sensoren zouden kunnen opslaan hoe neuronen in breincellen tijdens de ontwikkeling van de hersenen ontstaan.

Lees ook: Microsoft wil massaal data opslaan in DNA