Studio Drift brengt algoritmes in de opera

Deze software gestuurde sculptuur, die van solide naar vloeibaar verandert, verbeeldt het ego van de Griekse mythe Orfeo in een nieuwe operavoorstelling.

Lonneke Gordijn van Studio DRIFT ontwikkelde de technische installatie ‘Ego’ voor de opera. Een heel ander genre en publiek dan de droneshow die Studio DRIFT eerder maakte of de boom bij festival Burning Man. Zelf viel Lonneke Gordijn vaak in slaap tijdens een opera, dus het moest wel wat spectaculairs worden. 

Het sculptuur Ego is speciaal ontwikkeld voor Monteverdi’s opera L’Orfeo uit 1608, die afgelopen maand in uitvoering van de Nederlandse Reisopera in première ging. Het gemakkelijk kunnen reizen van het decor kan met Ego haast niet optimaler. Met regisseur Monique Wagemakers en choreografe Nanine Linning is tot een nieuwe interpretatie  an deze opera gekomen.

Emoties verbeelden

De installatie ‘Ego’ is een bewegende met de hand geweven sculptuur van 16 kilometer superdun Japans fluorocarbon draad, verwerkt in een blok dat bijna het hele toneelbeeld vult. ‘Ego’ wordt aangestuurd door motoren, algoritmes en speciaal ontwikkelde software.

Zo verbeelden de bewegingen van de sculptuur Orpheus’ emoties, die vast zit in zijn starre denken over liefde en leven tot zijn wereld door het verlies van Euridice instort. “Dan zul je zien wat er met het blok gebeurt”, zegt Gordijn. ‘Ego’ is daardoor niet zozeer alleen ‘het decor’, als ook een solist in deze opera.