Eerste indruk: elektrische vouwfiets DYU D2

De DYU D2 is een deels opvouwbare fiets met een hulpmotortje én een gashendel. Rutger testte hem.

Last Mile transport wordt steeds belangrijker. De laatste twee kilometer van de trein naar je werk, van de P+R de stad in, vanaf de bushalte naar de boerderij van je oma. Je kent het wel. Er zijn inmiddels veel opties, de een wat legaler dan de ander. Elektrische skateboards, stepjes, de oeroude vouwfiets en nu ook de vouwfiets met trapondersteuning. De DYU D2 is er zo eentje, maar dan ook nog een bijzondere met een gashendel (ik mag dat nog zeggen, ik woon in Groningen). Ik probeerde het apparaat een paar weken. 

Geen handleiding

De DYU D2 is een vouwfiets, maar dan eentje die maar op één manier vouwt. Het stuur kan naar beneden geklapt. Als ik het goed zie, kunnen ook de pedalen ingeklapt, maar het lukt me niet én een handleiding ontbreekt. In China worden er steeds meer apparaten gebouwd onder eigen merknamen die qua functionaliteit helemaal meekunnen met Westerse spullen, alleen de handleidingen, dat blijft een heikel punt. Bij de 3D-printer die we eerder testten was hij vooral onduidelijk, bij deze fiets ontbrak hij. Op de website kon ik er eentje downloaden, maar de vragen die ik daar over had, werden door DYU niet beantwoord. Het is niet de 'Gazelle-experience' die je hier krijgt. 

Mee in de trein?

Als ik de reglementen van de NS goed lees ("de fiets mag in één van de dimensies de 85 cm niet overschrijden") zou je de DYU D2 mee moeten kunnen nemen in de trein. Maar ik ben er niet helemaal zeker van. De fiets is lager dan 85cm, maar niet korter. 

Na de nodige trial and error is het me gelukt de fiets op te laden, te koppelen aan de app en een rondje te fietsen. Met de app kun je wat onzinnige dingen opvragen die je ook direct op het display kunt zien én je kunt de fiets 'op slot' zetten. Dat leek me reuze handig, maar in de praktijk betekent het dat je alleen de trapondersteuning op slot zet. Een dief kan er dus nog gewoon op wegfietsen. Aan het frame zit een handige beugel waar je het apparaat eenvoudig mee aan een hekje kunt zetten met een kettingslot. Old school. 

Voelt als kinderfiets

Wie wel eens een volwassen mens van meer dan 170 centimeter op een vouwfiets heeft gezien, weet dat Arno Kantelberg er alleen incognito op zou fietsen. Met de DYU is het nog iets erger, omdat het zadel niet in hoogte verstelbaar is. Voor kleine mensen (zoals een kind van 140 cm) is dat geen enkel probleem, maar met mijn 183 cm voelt het alsof ik een kinderfiets gestolen heb.

Dat klinkt allemaal vrij negatief, maar mijn 140 centimeter lange zoon heeft zijn eigen fiets achterin de schuur verstopt om alleen nog maar op deze te fietsen. Dat fietsen moet je daarbij niet te letterlijk nemen. Hij trapt twee keer, houdt vervolgens de gashendel (sic) in en cruiset naar school met 20 km/u alsof hij op de brommer zit. Dolgelukkig is hij met "zijn" fiets. In het kader van de obesitasbestrijding raad ik ouders af hun kind op een elektrische fiets te zetten als ze minder dan 12 kilometer af hoeven te leggen, maar leuk vinden ze het dus wel. 

Concluderend is de DYU D2 een lastig te vatten apparaat. Hij is niet klein genoeg te vouwen om hem handzaam en portable te maken en niet groot genoeg te krijgen om er als volwassene ongegeneerd op te zitten.  

Lees meer gadgetreviews in de rubriek Eerste Indruk

Volg Bright op social media

Technieuws, gadgetreviews en opinie over innovatie. Like ons op Facebook, volg ons op Twitter en subscribe op ons YouTube-kanaal.