Duurtest Nissan E-NV200 Evalia: hoe rijdt dat?
Na drie weken met de Nissan eNV200 Evalia heeft autotester Rutger het dit keer over de praktische eigenschappen en de rij-eigenschappen van dit elektrische busje.
Rutger Middendorp test elke maand een auto in de Bright Duurtest. Volg de updates.
De elektrische Nissan-bus die wij rijden is in een speciale taxi-uitvoering geleverd. Dat betekent concreet dat er een stoel in het midden mist, zodat je makkelijker achterin kunt stappen. Ook kun je de achterbank inklappen om er een soort bagagerek van te maken. Voor de meeste mensen zullen de wat meer traditionele stoelen in de reguliere uitvoering handiger zijn. Die geven wat meer flexibiliteit.
Overigens zit je in deze auto op elke stoel ook als volwassene prima. Datzelfde geldt trouwens ook voor de reguliere Evalia. Het is echt een klein busje, niet een MPV waar je op de achterste rij alleen kinderen kwijt kunt.
Netscape-tijdperk
Het infotainmentsysteem in de Evalia is in de afgelopen jaren niet serieus geüpdate. Je waant je terug in de tijd met de pixelige letters en de knoppen die we nog uit de Netscape-browser kennen (uit het tijdperk voor Internet Explorer). Het reageert ook nog eens traag en is niet echt logisch opgebouwd. Op zoek naar de instellingen voor de voorverwarming bleek ik niet bij instellingen te moeten zijn, maar de EV-opties te moeten klikken. Als je even bedenkt dat dit systeem ook in de reguliere niet-elektrische Evalia geïnstalleerd is, dan spreekt dat voor zich: 1 knop is nieuw, dus die wordt gebruikt voor deze extra setting.
Normaal ben ik geen groot voorstander van taalgrappen in modelnamen, maar de Nissan NV200 Evalia niet de EV-alia noemen, maar de e-NV200 Evalia is toch wel een gemiste kans.
Eindeloos misbruik
Het interieur van de Nissan is spartaans. Kijk je de bekerhouders in, dan zie je een schroef op de bodem. Raak je een kunststof oppervlak aan, dan geeft dat niet echt mee. De hele bus is gemaakt om eindeloos misbruik te weerstaan. Koffers die langs panelen worden getrokken. Kinderen die je in de rug schoppen.
Deze auto is er niet voor gemaakt om er altijd chique uit te zien, maar eeuwigdurend middelmatig. Dat klinkt als een veroordeling, maar ik vind het verfrissend in deze tijd van "perceived quality'.
Als het om de rij eigenschappen gaat, dan geldt eigenlijk hetzelfde. Dit is een bus, geen MPV. Vergeleken met een Renault Scenic rijdt dit veel minder als een auto. Ik heb om eerlijk te zijn niet heel veel vergelijkingsmateriaal in de wereld van de busjes, maar ik geloof ook niet dat er veel mensen zijn die een busje kopen om een rotonde zo hard mogelijk te kunnen nemen.
De elektrische aandrijflijn is helaas niet de extra pittige uit de Nissan Leaf+, maar die uit de reguliere. Trap door de weerstand van het gaspedaal heen en je voelt een prettige druk in de rug. Het voelt sneller dan het is, maar de directheid is aangenaam.
Volgende week de conclusie van onze maand met de Nissan e-NV200 Evalia.
Rutger Middendorp test elke maand een auto in de Bright Duurtest. Volg de updates.