Loopt het verkeer bij ons straks even vast als in Los Angeles?
Hoe verplaatsen wij ons in de Randstad als deze helemaal volgebouwd is? Rutger nam de proef op de som in een stad die laat zien wat ons te wachten kan staan: Los Angeles.
Afgelopen zomer testte Bright verschillende opties om woon-werkverkeer zo aangenaam, snel en milieuvriendelijk te doen. In Nederland zijn er voor veel mensen meerdere haalbare opties. Van openbaar vervoer tot elektrische fietsen en als het echt moet de auto. Maar niet overal ter wereld is de keuze zo reuze. Rutger deed de test dunnetjes over in Los Angeles.
Dag 1: de auto
Op de eerste dag in Los Angeles moest ik een kleine 6 kilometer afleggen om mijn nichtje naar school te brengen. In een Porsche Boxster met open dak. Op papier de beste manier om door een zonnige stad te rijden. Zodra we de straat uitreden en de 405-snelweg opdraaiden, kon de zonnebrand aangebracht worden, want hard vooruit ging het niet meer. Uiteindelijk deden we een half uur over het traject (12 km/u gemiddelde snelheid). Alle slimme technologie ten spijt was dit ook nog eens de snelste route. Gezien de hele stad Los Angeles gebouwd lijkt te zijn om auto's ruim baan te geven, is parkeren echter nooit een probleem. Zelfs in downtown Los Angeles parkeer je voor $10 per dag en vind je altijd wel een plekje.
Dag 2: Uber/Lyft
De auto was inmiddels ingeleverd en de tweede dag nam ik op een rustig moment van de dag een Lyft, de grote concurrent van Uber. Die was bijzonder betaalbaar. Maar niet om een goeie reden. Ik zat 11 minuten in de auto bij James. Legde 6,3 kilometer af voor een gemiddelde van 34 kilometer per uur.
Ik koos als zuinige Hollander voor een 'shared fare', met het risico dat je met een omweg rijdt omdat er nog iemand opgepikt of afgezet moet worden. Dat kostte $6,18, maar ondanks dat het al 9:51 was kreeg ik een 'prime time fee' van 100 procent. En werd de rekening $12,50. James zat in de 6,3 kilometer steeds op zijn smartphone te kijken of hij nog meer klanten kon toevoegen en beantwoorde ook terloops een paar berichtjes. Toen ik dat melde in mijn review kreeg ik meteen al mijn geld terug gestort en zou James op het matje geroepen worden. Niet helemaal de bedoeling, maar wel goedkoop.
Lyft en Uber zijn als vervoersmiddel een potentiële oplossing voor het groot aantal auto's dat we overal kwijt moeten. Maar voor het fileprobleem zal het weinig oplossen omdat je meestal toch nog als enige passagier in de auto zit.
Dag 3: Openbaar vervoer
Waar je in Nederland op elke plek wel een busverbinding vindt, is het in LA huilen met de pet op. Om van Culver City naar Staples Center te komen (23 kilometer) ben je 1 uur en 11 minuten onderweg. Eerst met de bus door het drukke verkeer en daarna het laatste stukje met een trammetje. Wil je vanuit de stad Groningen naar een gehucht in de provincie op die afstand dan ben je zonder uitzondering in minder dan een uur op de bestemming. Ook van het meest ongunstige plekje in Amsterdam Noord naar onderin de punt van Zuidoost lukt dat je binnen het uur. Maar in LA dus niet.
Dag 4: De fiets
'Neerlands trots' Gazelle wordt hier in de hippe fietswinkels ook verkocht. Electric Bikes LA heeft de Cityzen Speed in de etalage staan. Een fiets waarmee je trapondersteuning krijgt tot 45 kilometer per uur. Wij nemen voor deze derde dag dus de speed pedelec. Los Angeles heeft twee flinke nadelen en één groot voordeel ten opzichte van Nederland als het om fietsen gaat. Het voordeel is dat het meestal heerlijk weer is. Fietsen zonder regenpak is de mooiste manier van fietsen. Maar ondanks dat prachtige weer zitten de Amerikanen hier massaal in hun auto's. De fietsers die je tegenkomt zijn echte liefhebbers (in lycra) en 1,5 man en een paardenkop op een vouwfiets of praktische elektrische fiets die fietsen onderdeel van hun woon-werkverkeer hebben gemaakt.
Dat betekent ook dat automobilisten niet gewend zijn de weg te delen met fietsers. Als ze geen groot stalen gevaarte in de spiegels zien, slaan ze dus fluitend af, waardoor de bijna-doodervaring een dagelijks ritueel wordt. Heb je zo defensief leren rijden dat je de auto's overleeft, dan moet je nog dealen met het wegdek. In Los Angeles zitten zoveel gaten, scheuren en hobbels in de wegen dat fietsen een vrij intensieve bezigheid wordt. Je kunt er simpelweg niet van uit gaan dat je in een rechte lijn kan blijven fietsen.
De Cityzen Speed maakt het je wel makkelijk om mee te komen bij het verkeer. Je kunt voor auto's gaan staan voor het stoplicht zonder dat ze uitstappen om je dood te schieten. Simpelweg omdat je door de trapondersteuning sneller weg bent en op de meeste stukken de maximumsnelheid kan meerijden.
Waar in Nederland deze e-bike een perfecte optie is voor het woon-werkverkeer, is het in Los Angeles niet de ideale fiets. Je krijgt zoveel klappen door het onregelmatige wegdek dat een fiets die wat meer geveerd is en wat dikkere banden heeft een stuk comfortabeler zou zijn.
Ik stap straks weer in het vliegtuig met een nieuwe waardering voor alle opties die we hebben in Nederland. Voor ons openbaar vervoer en onze fietspaden vooral. Laten we er gebruik van maken.