Duurtest Opel Ampera-E: remmen met je handen
Na drie weken in de Opel Ampera E vindt Rutger het bijna gewoon: remmen met een schakelaar op het stuur.
Rutger test elke maand een nieuwe auto in de Duurtest. Deze maand: de Opel Ampera-E.
Een elektrische auto rijden is niet bijzonder ingewikkeld. De nieuwkomer verbaast zich over de stilte ("staat hij nu aan?") en de directheid tijdens het optrekken. De bediening is echter kinderlijk eenvoudig. Precies hetzelfde als een auto met een automaat. De Opel Ampera E heeft echter nog wel een verrassing voor de gevorderde gebruiker: een rem op het stuur.
Achter je linkerhand bevindt zich een grote schakelaar, trek die in en je auto remt af. Daar heb je ook een rempedaal voor natuurlijk, maar deze schakelaar zorgt ervoor dat je grotendeels remt op je motor, waardoor er energie terug vloeit in je accu. De lol is dan ook om te rijden zonder het rempedaal aan te raken en alles met je gaspedaal en linkerhand te doen. Dat lukt op de meeste ritjes, zeker als het niet te druk is op de weg. Enige nadeel van het remmen met de hand is dat het lastig te doseren is waardoor je snel schokkerig rijdt of te snel af remt. Idealiter zou wat mij betreft de schakelaar altijd mooi progressief moeten remmen.
Op het moment dat ik niet aan het hypermilen ben, staat de auto in de sportstand. In 8,5 seconde naar 100 km/u is niet snel genoeg om je passagiers misselijk te maken, maar indruk maak je er wel mee. De Ampera E flitst uit de startblokken, de duw in je rug is er zodra je het pedaal aanraakt en houdt niet op totdat je weer loslaat.
Omdat ik eigenlijk nooit meer dan 200 kilometer op een dag hoef te rijden, hoef ik me niet druk te maken over gebrek aan bereik door stevig optrekken.
Volgende week onze conclusies over de Ampera E.
Lees eerder in deze Duurtest:
Ampera-E: waar komt dat grote bereik vandaan?
Ampera-E: de Tesla Model 3 is er al
Bekijk ook Rutgers vlog bij de presentatie van de nieuwe Nissan Leaf in Japan: