Mijn dode Dell

Dell roept tienduizenden laptopaccu's terug omdat ze in de fik kunnen vliegen.

Dell is sowieso lekker bezig. Tonie kan er over meepraten. Zijn Inspiron overleed onlangs.

Niemand verkoopt zoveel computers ter wereld als Dell. Het succes zit 'm vooral in de prijs. Dell verkoopt direct aan de consument en kan bovendien door de enorme aantallen de prijs flink drukken. Maar in de grote hoop zitten dikwijls rotte appels, tot frustatie van veel Dell-gebruikers. Kreeg de fabrikant eerder dit jaar een golf aan kritiek via weblogs over zich heen, nu is het weer raak met de batterijen. Afgelopen vrijdag verscheen in de VS het bericht dat 22 duizend batterijen van Dell laptops het risico lopen oververhit te raken. Vorig jaar moest Dell nog 4,4 miljoen slechte voedingen terugroepen.

Ik heb, of beter, had zelf ook een Dell. Een Inspiron laptop. Ik kan meepraten over de problemen met de energietoevoer. Van de ene op de andere dag laadde de adapter de batterij van m'n Inspiron niet meer op. Aan de batterij lag het niet, aan de adapter ook niet. Met alleen de stekker er in, gaf de laptop ook geen kik meer.

Tonie's overleden Inspiron. (Zoek de bak met slagroomijs!)

Een poging tot reparatie bood geen soelaas, waarna een kennis de Inspiron aan een sectie onderwierp. Je raadt het al. Die viel niet meer te redden. Weg data. Maar hij maakte er wel aardige anatomische les plaatjes van. Kijk en huiver.

Dell Nederland koelde mijn woede door een eindejaarsborrel voor techjournalisten te organiseren in de ijs- en ijskoude Icebar in Londen. Zelfs de bar en de glazen zijn er van ijs. De Absolut Wodka was het enige wat nog vloeide. Proost dan maar.

Ben ik al bevroren?

Volgend jaar komt er trouwens ook een Icebar in Amsterdam, aan de Amstel tegenover de Stopera. Langer dan een half uur valt 't er vanwege de kou niet uit te houden. Misschien kunnen ze er wel m'n Inspiron invriezen en in de toekomst weer ontdooien als men het juiste medicijn weet.