Shadow of the Tomb Raider: Lara Croft in topvorm

Op 14 september verschijnt een nieuw Tomb Raider-avontuur. Jan speelde het eerste uur van de game al.

Het in 2013 verschenen Tomb Raider markeerde een nieuw begin voor de langlopende gameserie rondom archeologe/heldin Lara Croft. Tomb Raider was een reboot van de franchise en tegelijkertijd een origin-story. De makers hadden twee doelen voor ogen: gamers meenemen op een reis waarin ze ontdekten hoe Lara Croft de wereldberoemde Tomb Raider geworden was, waar iedereen het iconische personage van kenden, en anderzijds het personage terugbrengen naar huidige standaarden. Lees: geen cup dubbel-D en meer gelaagdheid in het personage. 

In de praktijk betekende het een actievol avontuur waarin Lara het behoorlijk zwaar te verduren kreeg, behoorlijk jammerde en bij vlagen onzeker was én gameplay-technisch leentjebuur speelde bij de Uncharted-serie van Sony PlayStation. Niet zo vreemd, aangezien Nathan Drake op zijn beurt weer een evolutie was van de oude Tomb Raider-games. Daarnaast kende Tomb Raider een craftsysteem, kon je jagen met pijl en boog, en waren er de bekende klim- en klauterpartijen, en kleine puzzels. 

Lara Rambo

In Rise of the Tomb Raider was Lara als personage doorgegroeid. Ze stond wat steviger in haar schoenen en was een stukje vaardiger en meer daadkrachtig. De gameplay bleef redelijk hetzelfde, de setting - Siberië - was totaal anders, maar het voelde allemaal redelijk vertrouwd. Opvallend was dat Lara deze keer een stuk minder moeite had met het over de kling jagen van hordes vijanden, iets wat in Shadow of the Tomb Raider inmiddels voor haar de normaalste zaak van de wereld lijkt. Sterker, dit lijkt Lara's meest duistere avontuur ooit te worden, waarbij ze als een ware John Rambo vijanden vanachter besluipt en diens keel doorsnijdt, ze vol lood pompt of voorziet van een extra lichaamsopening middels haar klimbijl. Lara gaat als een furie tekeer. 

Shadow of the Tomb Raider neemt ons mee naar Zuid-Amerika waar een Maya-apocalyps duistere tijden aankondigt. Schaduworganisatie Trinity is uiteraard ook weer van de partij, inclusief een ongekend groot leger huurlingen, maar hé, dat stoorde bij Uncharted ook nooit echt. Opnieuw zijn er klim- en klauterpartijen, verdien je ervaringspunten, mag je je uitleven met je pijl en boog, zijn er omgevingspuzzels en dienen zich de nodige schietgevechten aan. Het klimmen en klauteren in en rondom Maya-tempels voelt avontuurlijk en de diverse hoogteverschillen en afgronden bezorgden me af en toe zwetende handjes. 

Kleine vernieuwingen

Gelukkig zijn er ook wat kleine vernieuwingen aanwezig. Zo kan Lara zich nu laten zaken met een touw en van A naar B zwieren, is zwemmen een stuk uitgebreider en gebruiksvriendelijk geworden, en kan Lara nog beter gebruik maken van de omgeving om vijanden stealthy te benaderen. Tijdens de speelsessie mocht ik flink wat stukken onder water zwemmen, maar door de inval van licht weet je eigenlijk altijd wel waar je naar toe moet. Daarbij kun je vaker even adem bij tanken bij kleinere open stukken.

Nog steeds schrok ik af en toe wanneer er opeens een sidderaal van 2,5 meter om me heen kronkelde. Wat betreft sluipen en sneaken: sommige schietgevechten zijn onvermijdelijk, maar je komt een heel eind door je pijl en boog te gebruiken. Ook fijn: Lara kan nog beter onzichtbaar blijven door zich in de de struiken te verstoppen of door zich te bedekken met modder. 

Tombes & Spoilers

Waren de tombes in de reboot-game niet meer dan kleine uitstapjes, in Rise waren ze al een stuk beter uitgedacht. Voor Shadow doen de makers er nog een schepje bovenop. Ze vragen meer van de speler en zitten vol boobytraps. Sowieso lijkt de inzet van Lara's acties zwaarder te wegen wat al direct zichtbaar was aan het einde van de speelsessie.

Wil je onbevangen aan de game beginnen, dan wijs ik nu op een kleine spoiler, maar het komt er op neer dat er een enorme overstroming getriggerd wordt in het Zuid-Amerikaanse dorpje waarbij complete huizenblokken, auto's en elektriciteitspalen worden weggevaagd door de kracht van het water. Als Lara spartel je midden in het kolkende water en is het zaak je door de brokstukken en scherpe obstakels heen te 'raften' in een poging land te bereiken. Ondertussen stort alles voor en naast in elkaar en is het letterlijk en figuurlijk happen naar adem. En dat alles na nog geen uurtje gameplay. 

Voorlopige conclusie

Shadow of The Tomb Raider ziet er erg goed uit, speelt vertrouwd maar de 'scope of things' lijkt dit deel behoorlijk groter. Bovendien is Lara in topvorm en kijkt ze niet op een dode Trinity-huurling meer of minder. De game biedt veel spektakel en stevent af op een fraai slotstuk.

Shadow of the Tomb Raider wordt uitgegeven door Square Enix en verschijnt 14 september voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.