Duurtest DS 7 Crossback: God is in the details
De DS 7 Crossback is een groot rijdend theaterstuk. Onze autotester Rutger neemt je mee langs de akten die hij heeft gezien.
Akte 1: Begroeting
Praktisch elke nieuwe auto is zo vriendelijk de lichten aan te doen als je in het donker de deuren ontgrendelt. Zo zie je waar je heen loopt en kun je ook je auto vinden in een drukke parkeergarage. De DS 7 pakt het allemaal wat theatraler aan. Het begint allemaal voorspelbaar met led-dagrijlampen die aangaan, maar vervolgens wordt er een waar ballet opgevoerd in de koplampen.
De optionele Active Led Vision heeft namelijk volledig draaibare elementen die het licht kunnen sturen. Dat is bijzonder praktisch, omdat je afhankelijk van waar je rijdt (parkeerplaats, stad, provinciale weg, snelweg of een slecht weer situatie) één van de zes speciale lichtsettings krijgt. In de bochten draait de verlichting mee. Maar als je daardoor een waar dansspektakeltje in de koplampen kan opvoeren, waarom niet?
Loop je vervolgens naar de zijkant van de wagen, dan wordt daar het DS-logo op de grond geprojecteerd in een grote cirkel van licht. Praktisch, omdat je zo niet in een plas stapt. Na de koplampen verwacht ik hier eigenlijk minimaal een rode loper van laserlicht, maar misschien moet je niet meteen over-the-top gaan.
Akte 2: Kennismaking
De toon is gezet voor een kennismaking. Stap je in de grote Franse wagen, dan herken je de anti-Golf. Waar de Duitsers jarenlang hebben gezwoegd op de ideale plek voor elk knopje. De absoluut meest gebruiksvriendelijke afmeting voor de bovenrand van de richtingaanwijzerhendel. De juiste feedback bij het draaien aan een volumeknop. Daar hebben de Fransen schijnbaar gezegd: N'importe quoi! Wij beginnen vanaf nul. We vinden alles opnieuw uit.
De volumeknop is dus ook geen draaiknop meer, maar een roller, de ruitenbediening zit niet meer in de deuren, maar op de middenconsole en het Google-u-bent-hier-pijltje betekent in de Franse interface 'instellingen'. Pourquoi pas?
In het geval van de raambediening is dat mild irritant, maar voor de rest is het absoluut de moeite waard. Want waar je in een Golf het gevoel kan krijgen dat alles klopt en alles daardoor een beetje grijs is geworden, heb je in de DS 7 het gevoel dat er nog iets te ontdekken valt in het leven. Dat de ratio nog niet alles overwonnen heeft en dat je best je arm wat verder mag strekken als dat esthetische voordelen heeft.
Een detail dat daarbij opvalt is het klokje dat om volstrekt onduidelijke redenen uitklapt als je de auto start en inklapt als je hem weer uitzet. Alsof er iets heel geheimzinnigs verborgen moet worden: de tijd! Het is zinloos aangenaam zo'n detail.
Akte 3: Onderweg
De DS 7 zou qua comfort moeten refereren aan de legendarische 'Snoek'. De originele DS die met zijn hydropneumatische vering een nieuwe standaard zette voor comfort. De Crossback heeft meerdere settings van comfortabel tot sportief en schijnt met zijn camera de weg af te speuren naar onregelmatigheden om daar op te anticiperen.
Ten opzichte van andere luxe auto's is het comfort niet spectaculair veel beter. De comfortstand maakt het onderstel een beetje week, wat ik niet als bijzonder comfortabel ervaar. De sportstand is naar mijn bescheiden mening het beste compromis. Niet keihard; de vullingen blijven gewoon zitten, maar de passagiers hangen ook niet bij elkaar op schoot in een bocht omdat de auto over helt.
's Avonds komt de DS 7 het beste tot zijn recht. De deuren gloeien dan op in een gekleurd patroon, de interface vol driehoeken en diamantvormen staat in schril contrast met wat je door de voorruit ziet: het is alsof je in een theater bent gaan zitten. Een modern theater dan.
Duurtest DS 7 Crossback
Rutger Middendorp test voor Bright elke maand een andere auto. Deze maand is dat de DS 7 Crossback van Citroën. Volg hier alle updates. Lees ook: