Duurtest Mini Countryman Plug-in: baby BMW

Onze autotester Rutger rijdt vier weken met de Mini Cooper S E Countryman All4. Hij is een beetje in de war geraakt.

Rutger Middendorp test elke maand een andere auto voor de Bright Duurtest. Volg hier de updates.

Na twee weken met de Mini Cooper S heb ik nog steeds niet helemaal helder wat ik nou eigenlijk onder de kont heb als ik in de Mini stap. De aanleiding van de test is dat het een plug-in is. Ik wil weten of ik er een beetje milieuvriendelijk mee kan rijden door zoveel mogelijk elektrische kilometers te maken.

Dat was vrij snel duidelijk: de Countryman laat zich volledig elektrisch rijden en voelt dan kwiek genoeg aan als je niet meer dan 28 kilometer tussen laadsessies laat zitten. Helder. Test afgesloten. 

S in de grill lonkt

Maar als ik de oprit op loop en de stekker eruit getrokken heb, dan lonkt die S in de grill. Hij mag dan groen zijn, hij suggereert dat ik er mee kan boenen. Een vierwielaangedreven Mini met 224 pk. Dat klinkt te aantrekkelijk om niet uit te proberen. Maar zodra je achter het stuur gaat zitten is veel van die magie al weer verdwenen. De reguliere Mini zit al vrij hoog voor een sportieve auto. Deze Countryman geeft je bijna de volledige SUV ervaring. 

Trap op het gaspedaal en hij wil snel genoeg vooruit. Hij wil voor zijn formaat ook gewillig de bocht om, maar het voelt niet alsof je hem er een plezier mee doet. De krachtbron van de Mini heeft het moeiteloze van een BMW. Nergens voel je hem stressen of piepen. De respons is direct en voorspelbaar. Zonder ogenschijnlijke krachtinspanning accelereer je en verander je van richting. 

De gave om mensen en hun spullen zonder gedraal en kabaal te vervoeren is lovenswaardig. Ik mis alleen een klein beetje speelsigheid. Een klein beetje drama.