Uglybelgianhouses documenteert stuitende lelijkheid
Uglybelgianhouses verzamelt de uitwassen van de ongebreidelde bouwwoede in België. Niet gehinderd door enige esthetische bezwaren.
De tumblr-site Uglybelgianhouses heeft een gat in de markt gevonden. In België lijken er nauwelijk esthetische voorschriften te gelden als het op bouwvoorschriften aankomt. Althans, dat zou je kunnen afleiden uit het overzicht van Uglybelgianhouses. Met Engelse commentaren worden alle registers opengetrokken om de onkunde of het gebrek aan visie aan de kaak te stellen.
In België gelden er net als in Nederland heel wat bouwvoorschriften en worden alle plannen voor een nieuwbouwproject wel degelijk getoetst aan de stedenbouwkundige voorschriften. De Vlaamse televisieomroep trok recent nog de vergelijking tussen de Belgische en Nederlandse wooncultuur in een opmerkelijke reportage.
Toch kan je je vragen stellen bij de stuitende lelijkheid die getolereerd wordt, ondanks deze bureaucratische weg via welstandscommissies. 'Dat is ook de voornaamste reden waarom met deze site begonnen ben', zegt de Vlaamse initiatiefnemer die anoniem wenst te blijven. 'Ik liep al jaren met de idee om de pareltjes van de wansmaak op een of andere manier te gaan delen. Al was het maar om ervoor te zorgen dat mensen gaan inzien dat het soms alle verbeelding tart.'
De man achter Uglybelgianhouses wil allerminst schofferen, maar weet niet of hij met dit initatief aan laakbare praktijken waagt. 'Ik wil niemands privacy schenden, maar ik wil vermijden dat de bewoners of de architecten - want iemand moet het toch bedacht hebben - me iets zouden kunnen aanwrijven.' Niet de initiatiefnemer, wèl de alle verbeelding tartende plaatjes op de tumblr zijn van belang.
Het initiatief van Uglybelgianhouses verspreidde zich vanaf dag 1 via twitter razendsnel en ook via Facebook kreeg het meer en meer aandacht. 'Het blijkt veel mensen te boeien. Nu ja, dat komt vooral omdat iedereen in ons land zich wel eens heeft afgevraagd hoe een welbepaald gebouw er ooit is mogen komen', klinkt met enige zin voor ironie. 'Het leuke is dat er recent iemand gestart is met Nicebelgianhouses als tegengewicht.'
De initiatiefnemer benadrukt evenwel dat het zowel in lelijkheid als schoonheid gaat om een subjectief aanvoelen. Dat van lelijkheid acht hij weliswaar makkelijker in te vullen dan schoonheid, al was het maar omdat afkraken altijd makkelijker is. 'Al moeten we ook een beetje creatief blijven. Je kan wel een keer een fermette of een Spaanse villa posten, maar dat worden al snel schoolvoorbeelden voor honderden huizen.'
De Belgische wooncultuur vormt al decenia de inzet van discussies. Eind jaren '60 lanceerde de Belgische architect Renaat Braem nog (het vorig jaar heruigegeven) pamflet genaamd 'Het lelijkste land ter wereld', waarin hij fel uithaalt naar de planloze visie op woningbouw. 'België is als een door een krankzinnige bijeengenaaide lappendeken'. Als je Uglybelgianhouses bekijkt zie je dat er nog weinig veranderd is.
Nog een heel fraai document is de blog van de Antwerpse graficus Anneleen Maelfeyt die haar afstudeerproject maakte rond het al even Belgische fenomeen: kotterijen. Haar grafische analyse leidde in 2008 tot een pareltje van een eindwerk en ze documenteerde tegelijk een volksaard zonder weerga. 
