Eerste indruk: Boncho-regenponcho voor fietsers
Ingeborg fietste door de regen met de pop-up poncho van het Amsterdamse VanMoof. Hoe beviel dat?
Het was even wachten op deze review van de Boncho-regenponcho van fietsstylist VanMoof. Het was namelijk te mooi weer de laatste tijd. Maar nu is het zover en konden we het zakje openritsen, de poncho opgooien en de fiets uit het rek trekken. Zo makkelijk is het. Omdat regen vaak onverwacht komt, leer je jezelf aan om dat zakje met de Boncho erin in je tas stand-by te hebben. Begint het te druppen, dan rits je het zakje open en plopt de regenponcho er zo uit. Niet voor niets noemt maker VanMoof het de (goed uitziende) liefdesbaby van de pop-uptent en de regenponcho.
Je gooit de poncho over je hoofd (vergeet de rits niet te openen anders past je hoofd niet door het gat), neemt banden die onder de ovalen schijf zitten in je handen, en daarmee houd je je stuur vast. De poncho valt vanzelf over je rugzak, mocht je die dragen. Ready to roll. Bij de eerste bocht ontstaat meteen verwarring. Ik steek mijn hand netjes uit om aan te geven dat ik linksaf ga, maar dat ziet de kruisende weggebruiker niet, omdat mijn hand door het ovalen scherm wordt afgeschermd. Ah, volgende keer mijn hand iets verder uitsteken dus, geen probleem.
Ook in de tweede bocht meldt Boncho zich. Terwijl ik de toren rond waar altijd fikse tegenwind ontstaat, moet ik het flinke oppervlak dat ik nu inneem door de wind duwen. De ovalen schijf die net mijn handen fijn vrij hield plakt nu toch tegen mijn stuur en handen. Het begint ook flink te klapperen rond mij. In de etalage waar ik voorbij fiets zie ik dat het achterpand van de poncho inmiddels niet meer over mijn rugzak hangt, maar door de wind erop is geblazen, zodat mijn tas nat wordt. Dat blijkt mijn eigen fout; in de zoom onderaan de poncho zit een elastiek dat je aan kunt snoeren zodat het textiel niet op kan waaien.
Te groot op mijn hoofd
Ook in de capuchon zit rond je gezicht een elastiek dat je netjes op maat kunt trekken. Alsnog moet ik een beetje met mijn hoofd achterover fietsen om onder de klep door te kunnen kijken. Het ding is te groot voor mijn hoofd, zoals wel vaker het geval is. Ook lukt het niet om opzij of om te kijken zonder dat ik tegen de binnenkant van mijn eigen regenjas aan kijk. Ik had gehoopt dat de productontwerpers van VanMoof dit capuchonprobleem konden tackelen. Een elastiek of drukknoop achterop je hoofd zou je je zicht terug kunnen geven. Is ook een stuk veiliger.
Maar je valt er goed mee op
Wat er wél veilig aan is: ik val behoorlijk op. Ook voetgangers kijken even op om te zien wat dat zeegroene gevaarte is, dus dan zullen auto’s me op bewolkte dagen zeker wel zien. Er zit ook reflectie op de horizontale naad voor, op de mooi afgewerkte rits, op het schoudervak en op de verticale naad achterop. De regenponcho is zeker mooi gemaakt, heeft strakke vormen, een eigenwijs design en is gemaakt van hi-tech ademend textiel. Je koopt hem voor 69 euro in aquagroen, antracietgrijs of regenpakkengeel in de webshop van VanMoof.
Het ziet er ongetwijfeld beter uit dan een reguliere regenponcho van regenkledingmastodonten zoals AGU of een dingetje van de Hema van 6 euro. Dit is textiel, geen plastic. Je kan hem netjes opvouwen in het keurige zakje als je even de draai doorhebt (denk aan een 2 seconden pop-uptent). Dat voelt een stuk beter aan dan je regenpak in een zakje proberen te proppen waar hij toch nooit meer inpast.
Nog niet vernieuwend genoeg?
Maar ik ben niet overtuigd. Ik vind hem niet echt vernieuwend, zoals de Raindress dat wel is. De Boncho is leuk voor de VanMoof-fans, maar het blijft een onding, zoals ieder ander regenpak- of poncho.
Eén voordeel heb ik wel gevonden: open de rits, steek je hoofd naar binnen en je kan met losse handen op je smartphone. (Natuurlijk wel even stoppen met fietsen als je dat doet.)